اصطلاحات سنگنوردی:

در دیدرس / on sight : به معنی صعود بدون سقوط از مسیری است که فرد قبل از صعود هیچ شناختی از آن نداشته است و همین طور هیچ کس را قبلا در حال صعود بر روی مسیر هم ندیده است ؛ شبیه مسابقات سنگنوردی داخل سالن .

فلش / flash : نسبت به روش قبلی انسان اطلاعاتی درباره مسیر دارد . بعضی مواقع هم از بتا فلش صحبت می شود که به معنی اینست که کسی اطلاعاتی در مورد مسیر داده است ؛ مثل جای گیره های اصلی و غیره .

نقطه قرمز / red point : به معنی صعود بدون سقوط از یک مسیری است که فرد قبلا در آن تمرین کرده و اطلاعاتی از آن دارد .

نقطه صورتی / pink point : مانند نقطه قرمز است ولی قبلا میانی ها و اسلینگ ها در مسیر کار گذاشته شده اند .

یو یو / yoyo : صعود آزاد مسیری با یک یا چند سقوط . بعد از هر سقوط شخص به نقطه ای که فقط بتواند بایستد آورده می شود و با دستش حق ندارد چیزی را بگیرد و طناب در میانی ها باقی می ماند .

حمایت از بالا / top rope : صعود بدون سقوط از یک مسیر با حمایت طناب از بالای مسیر یا در حقیقت صعود آزاد با حمایت از بالا ( قرقره ای ) . در این حالت بعد از هر سقوط شخص به نزدیکترین نقطه ای که میتواند بایستد ولی از دستهایش استفاده نکند فرود آورده می شود .

سگ آویزان / hang dog : صعود آزاد از یک مسیر که بعد از هر سقوط فرد از همان محل صعود خود را ادامه می دهد . بر اساس نوع و ارتفاع دیواره یا سنگ نیز یک تقسیم بندی وجود دارد که به شرح زیر می باشد :

سنگ کوتاه / bouldering : یک نوع سنگ نوردی قدرتی و تمرینی بر روی سنگ های کوتاه 2 تا 10 متر که بدون ابزار و طناب انجام می شود . در این رشته مسابقاتی نیز برگزار می شود .

دیواره بلند / big wall : دیواره های بلندی که برای صعود بیشتر از یک طول طناب ( 50 متر ) لازم است و گاهی چند روز طول کشیده و سنگنوردان شب را در میان دیواره در طاقچه ای طبیعی یا مصنوعی می خوابند . در ایران می توان به دیواره علم کوه - دیواره بیستون کرمانشاه - دیواره های اخلومد مشهد و ... و در آمریکا به دیواره های بیش از 1000 متر پارک و دره یوسمیت اشاره کرد .

داخل سالن / indoor climbing : این رشته سنگنوردی بر روی دیواره های پیش ساخته چوبی - فلزی و یا فایبرگلاس و در داخل سالن های سرپوشیده انجام می شود و کاربرد آن بیشتر در برگزاری مسابقات و تمرین در شرایط محیطی یکسان در تمام طول سال می باشد . در این رشته امکان ابزار گزاری وجود ندارد و صعود کننده تنها اسلینگ را در میانی ها و رول های از قبل نصب شده می اندازد .

سنگنوردی ورزشی / sport climbing : در این رشته که عمومیت آن در دیواره ای کوتاه است ؛ سنگنورد از ابزار برای کار گذاشتن میانی استفاده نمی کند و قبلا در مسیر صعود رول ثابت کار گذاشته شده است . ایمنی و سرعت عمل در این رشته بالا است و نیازی به انواع ابزار گرانقیمت ( گوه - فرند - ترای کم - ... ) برای کار گذاشتن میانی ها نیست و امکان صعود برای افراد بیشتری وجود دارد . اشکال این کار نیز از بین رفتن زیبایی سنگ است چون رول ها برای همیشه بر روی مسیر باقی می مانند .

سنگنوردی سنتی / traditional climbing : مخالفان رشته قبل هستند که از کلیه ابزارهای غیر ثابت برای کار گذاشتن میانی ها استفاده می کنند و نفر آخر همه میانی ها را از مسیر جمع کرده و آثاری از صعود در مسیر باقی نمی ماند . اشکال کار در حمل ابزارهای سنگین و دست و پاگیر و گرانی است که باید با نوع کار گذاری هریک کاملا آشنایی داشت.

ابزار خشک / یخ و سنگ / dry tooling : رشته ای است بین سنگنوردی و یخنوردی که به قدرت و مهارت زیادی نیاز داشته و تقریبا سخت ترین رشته کوهنوردی در حال حاضر است . در این رشته با ابزار یخنوردی یعنی کرامپون و تبر یخ از مسیری صعود می شود که ممکن است بیشتر آن عاری از برف و یخ باشد . یعنی فرد باید با کرامپون و تبر یخ سنگنوردی کند ! یک نوع یخنوردی بدون یخ که در نتیجه ابزار شما خیس نشده و خشک می ماند .

انفرادی / solo : صعود از سنگ به تنهایی که در این صورت فرد باید کار نفر دوم یا حمایتچی را نیز خود انجام دهد . این روش بسیار نفس گیر و زمان بر و قدرتی است . یک روش بدین صورت است که فرد سر طناب را در کارگاه اول گره زده و طناب را با یومار به کمر خود وصل کرده و در طول صعود میانی ها را کار گذاشته و با یومار به خود طناب میدهد و طناب را در میانی ها می اندازد تا به کارگاه دوم برسد . آنجا طناب را به کار گاه دوم ثابت کرده و با اضافه طناب در صورتی که تنها نصف طناب را صعود کرده باشد و یا با یک طناب دیگر تا کارگاه اول فرود آمده و هنگام صعود مجدد با یومار تمام میانی ها را جمع می کند ! در واقع هر طول طناب را باید دوبار صعود کند و یکبار هم فرود بیاید .

انفرادی آزاد / free solo : کسانی که حوصله کار های فوق را ندارند فقط با یک جفت کتانی و یک کیسه پودر اقدام به صعود می کنند ! در این رشته که بیشترین سرعت را دارد فرد از هیچ نوع وسیله حمایتی برخوردار نیست و اولین سقوط آخرین دقیقه عمر خواهد بود . این رشته بیشتر از قدرت به روحیه قوی نیاز دارد . شاید دیوانگی بنظر رسد ولی چنین دیوانه هایی وجود دارند که پس از چندین بار صعود و فرود و تمرین بر روی یک مسیر مشخص اقدام به صعود آزاد می کنند البته چند تن از بهترین سنگنوردان جهان در چنین اقدامی جان خود را از دست داده اند .

تفاوت بین صعود طبیعی و مصنوعی : در نوع طبیعی طناب و ابزار تنها نقش حمایتی دارند تا در صورت سقوط فرد طول سقوط و شدت ضربه وارده را کاهش دهند و هیچ کمکی به شخص در صعود نمی کنند . ولی در نوع مصنوعی فرد ممکن است بر روی طناب بنشیند یا از رکاب برای صعود استفاده کند در واقع گاهی اوقات دست و پای فرد وزن وی را تحمل ننموده و استراحت می کنند و وزن وی بر روی ابزار و طناب و میانی ها است . این روش بیشتر در مسیر های بسیار صاف و بدون گیره و یا کلاهک ها و شیب های منفی استفاده می شود .