سفارش تبلیغ
صبا ویژن



مهندس م.ص...... - قوش ؟؟؟؟؟؟؟ میای !!!! بیا .....

مختصری از زندگی نامه

حضرت آیت الله استاد حاج سید مرتضی نجومی

 

حضرت آیت الله استاد حاج سید مرتضی نجومی فرزند  مرحوم آیت الله آقا سید محمد جواد نجومی فرزند آقا سید میرزا اسماعیل نجومی ، بنا به شجره نامه ای که به خط این بزرگوار در پشت نسخه بسیار نفیس نهج البلاغه خطی مرقوم شده سلسله سیادت   ایشان به امام همام سید الساجدین و زین العابدین حضرت علی ابن الحسین ع  منتصب است .

پدرو جد بزرگوارشان آقا سید میرزا اسماعیل نجومی متولد کرمانشاه  و از سادات بسیار جلیل القدر و از اتقیای زمان بودند که طول عمر مبارکشان را در شهر کرمانشاه سپری و ملاجا و پناهی بودند برای دوستداران ائمه اطهار علیهم السلام .

« والده عفیفه و صالحه بنده که به راستی نمونه سلامت نفس ، دیانت ، تقوی ، دلسوزی ، مهر و محبت بود فرزند مرحوم مغفور آیت الله شیخ مرتضی علم الهدی آل آقا بودند »

سال و محل تولد

استاد برابر آنچه در این کتاب قید فرموده اند به نقل از والد مکرمشان که در پشت نسخه خطی کتاب  عین الیقین فیض مرقوم داشته اند در 23 جمادی الثانی 1346 مصادف با 5 آذر 1307 در کرمانشاه متولد شده اند ولیکن در شناسنامه ،  تاریخ تولدشان  26 بهمن 1307 قید شده است .

دوران کودکی و نوجوانی :

استاد در سال 1314 شمسی در دبستان هدایت کرمانشاه  به تحصیل پرداخته و تا کلاس ششم همانجا بوده سپس در سال 1321 و 1322 دوران اول و دوم دبیرستان را نیز گذرانده و ضمن رها کردن تحصیل در مدارس دولتی  به  تحصیل دروس حوزوی پرداخته اند .ایشان در بیان  خاطرات این بخش  از زندگیشان اشاراتی به خاطرات شیرینی چون مراوده و رفت آمده علمای بزرگ شیعه به منزل پدریشان و کسب فیض از حضور این بزرگواران نموده و خاطرات تلخ اشغال کرمانشاه توسط نیروهای انگلیسی در شهریور20و رژه اشغالگران در خیابان مدرس ( سپه سابق ) رانیز به یاد می آورند .

دوران جوانی و تحصیل علوم حوزوی  :

در زمانی که هیچ مدرسه علوم دینی و هیچ طلبه ای در کرمانشاه  نبود ایشان تحصیل علوم حوزوی را نزد پدرشان و دیگر اساتید شهرآغاز نمودند تا اینکه پس از گذشت  چند ماهی از این جریان  علمای کرمانشاه  به امر حضرت آیت الله آقا سید ابوالحسن اصفهانی  حوزه ی علمیه را در کرمانشاه پایه گذاری نموده و در مسجد  حاج شهباز خان اولین مدرسه علوم دینی  تشکیل شد .

استاد در محضر اساتیدی چون آقا میرزا ابراهیم پور معتمد ، حاج سید محمود معصومی لاری و حاج شیخ حسن حاج آخوند  به تحصیل علوم دینی پایه پرداخته تا اینکه به جهت گذراندان دروس حوزوی و بهره جستن از محضر اساتید بزرگ شیعه دست به مهاجرت به عتبات عالیات عراق « کربلا و نجف »  زدند که در کتاب کیمیای سعادت تحت عنوان تعبیر رویا و عزیمت به کوی دوست از این اقدام یاد کرده اند .

زندگی در نجف اشرف :

استاد در بیان دلیل عزیمت به عراق (شهر نجف اشرف ) برای ادامه تحصیل در کتاب کیمیای هستی  چنین  نوشته اند  که:

« رفت و آمد علاقمندان و همشهریان را به منزل والد و معاشر بیش از اندازه را بلائی برای ادامه تحصیل دیدم لذا تصمیم به عزیمت به عتبات مقدسه و انتقال به حوزه نجف اشرف گرفتم»

ایشان در سال 1369 هجری قمری  به شهر نجف اشرف رفته و در مدارس ذیل به تحصیل  دروس حوزوی پرداخته و به درجه اجتهاد نائل آمده اند :

مدرسه آقا سید محم کاظم یزدی

مدرسه مرحوم آیت الله آخوند خراسانی

مدرسه حاجی «مرحوم حاج میرزا حسین حاج میرزا خلیل »

مدرسه مرحوم آخوند

در این ایام استاد در درس خارج ، استادان اعلمی چون حضرت آیت الله  العظمی آقا میرزا محمد باقر زنجانی ، آیت الله آقا میرزاعبد الهادی شیرازی  ، آیت الله حاج آقا محسن حکیم وآیت الله العظمی آقای حاج سیدمحمود شاهرودی  شرکت نموده و اولین اجازه اجتهاد را از دستان مبارک حضرت آیت الله  العظمی آقا میرزا محمد باقر زنجانی دریافت نموده است .

تشکیل خانواده :

بنا به آنچه در کتاب پر ارزش و با برکت زندگی نامه ایشان قید شده  استاد در سال 1334  با دختر یکی از علمای متقین  نجف  حضرت حجه الاسلام آقا سید عباس  ناجی  رحمه الله علیه که اصالتا اهل آذربایجان بودن ازدواج کرده و هم اکنون صاحب سه پسر و سه دخترو تعدادی  نوه هستند که خداوند همگی را  برای اسلام حفظ نماید .

بازگشت به وطن :

در سال 1349 در پی اخراج ایرانیان مقیم عراق توسط بعثیون استاد به کرمانشاه مراجعت و از آن پس عمر پر برکت خویش را وقف و صرف مردم کرمانشاه نموده وهم اکنون  از چهره های پر نفوذ معنوی شهر محسوب میشوند که محل رجوع بسیار از دانشمندان ، طلاب و افراد تحصیلکرده هستند .

ایشان هم اکنون در مسجد نواب نماز میگذارند که از جمله مساجد فعال و پر جمعیت شهر کرمانشاه است .

استاد و جریان انقلاب :

استاد در خصوص فعالیتهای دوران انقلاب چنین نگاشته اند :

«بعد از بازگشت از نجف اشرف تا شروع انقلاب  مقدس  اسلامی دیگر مجال نوشتن کتابی یا استنساخی پیدا نشد و به کارهای معمولی و وظایف مقرره روحانیت مشغول شدیم . تا اوان انقلاب اسلامی که جوانان  عزیز و سر باخته ، دستگاه تکثیر و چاپ اعلامیه ها را مخفیانه به منزل ما آوردند بطوریکه خود آقایان روحانیون  محترمی که کاملا در جریان انقلاب بودند نمی دانستند که اعلامیه ها کجا تکثیر میشود  حتی گاهی جلسه آقایان  علما منزل ما بود  و در همان وقت جوانان عزیز در زیر زمین مشغول تکثیر و چاپ اعلامیه ها با انشاء این حقیر بودند .»

در کوران درگیریهای انقلاب  در 9 مهر ماه 57 داماد استاد به نام شهید صادق صابون پز  در درگیری با عوامل رژیم شاه  به شهادت رسید و بعنوان  اولین شهید انقلاب اسلامی در کرمانشاه  تقدیم به امام و انقلاب شد .

آثار و تالیفات :

در آثار به ثبت رسیده  از ایشان می توان  به  مجموعه عکسی از آثار خطی ایشان  ، چند رساله ارزشمند  با عناوینی چون   رساله بعد معنوی هنر خط ، رساله التصویر و التمثیل ، رساله الغناء ، رساله النجاسه الخمر ، تفسیر سوره ی مومن ،  و رساله ای در تعظیم شعائر اسلامی  اشاره نمود گرچه استاد در ذیل بخش آثار و تالیفات چنین آورده اند :

« مطلبی را اینجا تذکر دهم و آن اینکه ما از اول بفکر کتاب نویسی یا اگر جسارت نباشد  بفکر خود نمائی و تالیف و تصنیف نبودیم و همیشه می گفتیم مردی در فهمیدن کلمات بزرگان و محققان عظیم ماست  لذا چندان رغبتی به نوشتن کتاب مستقل نداشتیم »

البته استاد بسیاری از آثار بزرگان را استنساخ نموده اند  از جمله آنها ریاض العلما ی مرحوم عبدالله افندی ،  رساله صحیحه  از میرزای زنجانی  و چند اثر دیگر ...»

برجستگی های هنری :

استاد در خصوص ویژگیهای هنری خود و خانواده اش چنین نوشته اند :

« در خاندان ما هنر های زیبا جایگاه ویژه ای دارد و هنرمند خوشنویس ، نقاش و صحاف زیاد داشته ایم ، مرحوم جدم آقای میرزا اسماعیل که در ابتدای کلام ترجمه حال ایشان  را آوردم  از خوشنویسان بسیر خوبیبودند که انواع خطوط را بسیار استادانه می نوشتند و آثار بسیار ارزشمندی در این زمینه دارند  که همراه برادرش آقا میرزا رضای منجم باشی از شاگردان میرزا محمد علی خوشنویس کرمانشاهی بوده اند .» آقا سیف السادات ، سید میرزا عبدالرحمن نجومی ، سید میرزا محسن و سید محمد صالح  سیف السادات ، سید نصر الله نجومی و سید میرزا حسن نجومی و سید هادی و مهدی نجومی و آقا سید محمد جواد نجومی پدر گرانقدر استاد  نیز از هنرمندان این خانواده هستند .

خود استاد از برترینهای هنر خوش نویسی جهان هستند که تابلوهای زیبای ایشان هوش از سر هر صاحب ذوقی می برد استاد نزد خطاطان بزرگی همچون هاشم بغدادی و احمد نجفی   به تمرین و ممارست پرداخته اند تا درانواع خطوط اسلامی  استاد مسلم و در خط نسخ و ثلث یگانه و بی همتا گردیده اند و در تذهیب و تشعیر و جلید و گل و بوته سازی آثار جاودانه ای پدید اورده اند .   در سال 1398 هجری قمری مرحوم حاج میرزا احمد معصومی زنجانی اجازه ای عربی در عالم خط برای استاد نوشته اند و لوح تقدیر در نخستین گردهمائی و جشنواره خوشنویسان جهان را اذان خود نموده و در سال  نیز بعنوان چهره ی ماندگار ایران در عالم هنر  مورد تقدیر قرار گرفته اند .


از آثار این بزرگوار می توان به مجموعه عکسی از آثار خطی ایشان ، چند رساله، بعد معنوی هنر خط ، رساله التصویر و التمثیل ، رساله الغناء ، رساله النجاسه الخمر ، تفسیر سوره مومن و رساله ای در تعظیم شعائر اسلامی اشاره کرد . 

آیت الله نجومی که از اساتید بزرگ هنر خوشنویسی و عضو فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی بود ، در سال 1381 و در دومین همایش چهره های ماندگار در عرصه هنر خوشنویسی معرفی شد. 

ارتحال جانگدازعالم ربانی و فقیه صمدانی، حضرت آیت الله نجومی (رحمه الله علیه) که عمرشریفش را درراه تهذیب نفس، تفسیر و ترویج معارف عالیه قرآن کریم و نشرعلم، فرهنگ وهنر اسلامی صرف کرد موجی ازاندوه وغم را درمیان مردم ولایت مدارو شهید پروراین سامان برانگیخت که این برگرفته ازارادت دیرینه و پایدار مردم استان به سلسله جلیله روحانیت و بخصوص سادات معززاست.

به همین مناسبت استانداری کرمانشاه از امروز به مدت سه روز عزای عمومی در استان اعلام کرد و تمامی ادارات ، سازمان ها ، دستگاه های دولتی و مدارس سطح شهر کرمانشاه نیز فردا سه شنبه تعطیل است. 

همچنین نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه و استاندار کرمانشاه ، بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس، شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی و مسئولان استانی با صدور اطلاعیه های جداگانه درگذشت این عالم جلیل القدر را تسلیت گفتند . 


مراسم تشیع پیکر مطهر آیت الله نجومی فردا سه شنبه 26 آبان ساعت 9 صبح از مقابل مسجد نواب به سمت گلزار شهدا برگزار می شود.

 

 

PEDAR BOZORGAM

 

 

 

 

 

 

 

 

 

PEDAR BOZORG

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 



سرطناب» مهندس م.ص...... . ساعت 12:49 صبح روز سه شنبه 88 آبان 26


متوقف کردن سقوط

نیروی ایستا ( استاتیک ) : تصور کنید که یک وزنه 4/5 کیلویی به طناب وصل شده ، سپس طنابی را در فاصله 1 متری بالای این وزنه بدست گرفته اید تا وزنه را بالاتر از زمین نگه دارید . نیروی جاذبه نیرویی بطرف پایین وارد می کند ، درحالی که این نیرو توسط قدرت نگهداری شما در بالای طناب خنثی می شود . این نیروی جاذب که روی وزنه وارد می شود به وزن شما معروف است . نیرویی که شما در بالای این وزنه ایجاد کرده اید تا آنرا نگه دارد نیرویی ایستا یا استاتیک گفته می شود .

نیروی اصابت : در حالی که طناب را چسبیده اید و در دست شما تکان نمی خورد ، یک نفر وزنه را بلند و سپس رها می کند . نیروی جاذبه با عث می شود تا وزن با شتاب 9/8 متر در ثانبه سقوط کند . زمانی که طنابی را در دست دارید ، سقوط را متوقف می کند نیروی اصابت ناگهانی تولید شده بسیار بیشتر از نیروی وزن وزنه خواهد بود که قبلا شما برای مقابله با نیروی جاذبه با چسبیدن طناب ایجاد کرده بودید . نگهداری وزن این وزنه در حال سقوط نیرویی بیشتراز نیروی ایستا می خواهد و هرچه شتاب این نیرو بیشتر شود انرژی حاصل از سقوط هم بیشتر خواهد بود .
نیروی اصابت با کیلو نیوتن (
KN) بیان می شود و واحدی برای اندازه گیری نیرو است . یک کیلو نیوتن 102 کیلوگرم وزن استاتیک است . به خاطر داشته باشید که وزن مقیاسی برای نیرو است ، بدن انسان تحمل نیرویی بالاتر از KN12 را ندارد که معادل 1200 کیلوگرم است  . به سخنی دیگر معادل پانزده برابر وزن بدن انسان  - این تحمل فقط برای لحظه ای کوتاه و بدون خطر آسیب جدی است  ( تا حدود کمی چیزی شبیه به باز شدن چتر نجات موقع سقوط آزاد و امثال هم ) .

طول سقوط : نیروی مورد احتیاج برای نگهداری وزن ، بستگی به این نکته هم دارد که توقف سقوط چقدر سریع انجام شود . متوقف کردن سریع تر یک سقوط مستلزم نیرویی بیشتر از حالتی است که مقداری طناب لیز بخورد . بدلیل مشابه نگهداری وزن یک فرد ثابت مستلزم نیرویی کمتر از فردی می باشد که در حال سقوط است و انرژی زیادی تولید می کند . متوقف کردن سریع یک سقوط در حداقل زمان ممکن می تواند از برخورد او به تاقچه ها وسنگهای سر راه جلوگیری کند ، اما متوقف کردن سریع یک سقوط می تواند باعث فشاری زیاد روی ابزارهای میانی کل سیستم - از جمله خود فرد سقوط کننده ( سرطناب ) - بشود و نیروی اصابت خطرناک وزیادی تولید کند . از اینرو نیاز است که بطریقی ایمن ، انرژی تولید شده توسط سنگنورد سقوط کننده جذب شود .

مزایای طناب دینامیک : این طنابهای مدرن باعث جلوگیری از بوجود آمدن نیروی اصابت خطرناک می شوند و با کش آمدن و طولانی شدن انرژی را جذب می کنند ( ابزارها و طنابچه های اتصال به میانیها نیز کم تاثیر نیستند در اینجا صرفا در خصوص طناب بحث شده است ) در غیر اینصورت با طنابهای با درجه دینامیکی کمتر باید حمایت دینامیک کرد بدین طریق که از فیکس کردن یکباره سرطناب خودداری نموده و با طناب دادن ، ترمز کردن نرم تر صورت بگیرد ( یاد گیری این روش دشوار است و اعمال نادرست آن می تواند دست حمایت کننده را نظیر له شدن در چرخ گوشت ! حسابی بسوزاند و سقوط کننده نیز دیگر هیچ ! ) از آنجایی که ابزارهای مدرن حمایت فقط اجازه مقدار کمی سر خوردن طناب و رهاشدن آنرا می دهند ( مانند تیوبر ، ریورسو و ... ) ، یک چیز دیگر باید باعث نرمتر کردن ترمز می شود  این یک چیز دیگر کش آمدن و مطول شدن طناب است . طناب ایمن برای فرد صعود کننده ( که احتمال سقوط او می رود ) باید از نوع طناب دینامیک سنگنوردی باشد . طنابهای استاتیک ( معمولا در غار نوردی استفاده می شوند )  ، اسلینکهای بافته شدن و طنابهای جانبی که برای فرود و ایجاد کارگاه و سایر موارد استفاده می شوند برای ترمز کردن ایمن یک سقوط کش نمی آیند و مناسب سنگ نوردی نیستند . این را بدانید طنابها بر حسب قدرت خود دسته بندی نمی شوند ، بلکه برحسب قدرت اصابت خود ( کیلو نیوتن ) گروه بندی میشوند این بخاطر آن است که طناب کاری بالاتر از پاره نشدن در موقع سقوط یک سنگنورد انجام می دهد . طناب باید کش بیاید تا انرژی را جذب کند .

فاکتور سقوط : نیروی اصابتی که توسط سقوط در طناب دینامیک تولید می شود توسط دو عامل سبب ایجاد چیزی به نام فاکتور سقوط می شوند که حاصل تقسیم طول سقوط بر طول مقدار طنابی است که سقوط روی آن انجام می شود . بصورت ریاضی این مطلب این چنین است :  فاکتور سقوط = طول طنابی که سقوط روی آن انجام می شود تقسیم بر طول سقوط .درهرحالت سنگنوردی ، فاکتور سقوط 2 بالاترین چیزی است که یک سنگنورد با آن دسته پنجه نرم می کند .بدین معنی که مقدار سقوط دقیقا دوبرابر طول طناب آزاد است . مثلا اگر سرطناب از فاصله 3متری بالای محل ( مثلا کارگاه ) سقوط کند و هیچ میانی کار نگذاشته باشد بنابراین سه متر از طناب در این سقوط درگیر خواهد بود اما این فرد بد شانس در فاصله 3متری پایین محل حمایت متوقف خواهد شد ( البته اگر حمایت چی تند و چابکی داشته باشد و تاقچه و زمین مانع راهش نشود ! در غیر اینصورت پاسخش را خودتان حدث بزنید ! ؟ ) این بدین معنی است که طول سقوط او 6 متر شده . با بردن این ارقام درون فرمول بالا می توانیم به فاکتور سقوط 2 برسیم : فاکتور سقوط 2 = 3متر طول طناب تقسیم بر 6متر طول سقوط . سقوطی با این فاکتور تولید حداکثر نیروی اصابت روی کارگاه افراد تیم می کند و شرایط وخیمی را می سازد ، به تصویر توجه کنید .

اگر مقداری از طناب آزاد باشد و حمایت های میانی وجود داشته باشند و یا عملی دینامیکی از سوی حمایت کننده صورت بگیرد ( مثلا کمی خیز بردارد و یا حمایت دینامیکی با طناب انجام دهد ) فاکتور سقوط از 2 کمتر خواهد شد . زمانی که مقدار طناب بیشتر آزاد باشد ، سقوط مشابه نیروی اصابت کمتری ایجاد و فشار کمتری به سیستم وارد می شود (  سیستم به مجموع : کارگاه ، فرد حمایت کننده ، صعود کننده ، میانی ها ، طناب و ابزار حمایت و در نهایت به کلیه عوامل و وسایل درگیر یک صعود گفته میشود ) اگر طول سقوط کماکان 6متر ولی طول طناب درگیر سقوط 30متر باشد ، ممکن است سقوط کمی از نظر زمانی بیشتر طول بکشد ، اما توقف سقوط و فاکتور آن را می توان با توجه به حالت جدید محاسبه کرد : فاکتور سقوط 0/2 = 30متر طول طناب تقسیم بر 6 متر طول سقوط .
همواره بدانید فاکتور سقوط پایین تر ( عدد اعشاری ) همیشه به معنی نیروی اصابت کمتر است چراکه در این حالت طول طناب بیشتر از طول سقوط است . باید تصور کنید که هر سقوطی با این فاکتور همان مقدار نیروی اصابت تولید خواهد کرد .
استانداردهای آزمایشات سقوط : حداکثر نیروی تصادفی که برای تک طناب دینامیک مجاز است بین 7 تا 11 کیلو نیوتن خواهد بود و در استانداردهای
UIAA و  CEN نباید بیشتر از 12 کیلو نیوتن تجاوز کند . ( مراجعه کنید به کاتالوگ و بروشور طناب خود ) آزمایشات استاندارد سقوط بگونه‌ای انجام می شوند که در آن حمایت دینامیک وجود ندارد و طناب همه نیروی تصادف که روی آن وارد می شود را جذب می کند  . این کار باعث آزمایش قدرت طناب می شود . دوم اینکه فاکتور سقوط در آزمایشات بالا انتخاب می شود در استانداردهای  UIAA و  CEN فاکتور سقوط 1/78 که از نظر فنی دقیق تر است جایگزین حداکثر فاکتور 2 می شود . فاکتور 1/78 = 2/8 متر طناب تقسیم بر 5 متر طول سقوط .

فهمیدن فاکتور سقوط و چگونگی مهار و نیز دانستن مقدار تاثیر آن بر روی نیروی اصابت از اصول اساسی حمایت ایمن و سالم است . پس همواره یادمان باشد حتما حتما حتما بعداز کارگاه در ابتدای مسیر اولین میانی را محکم بگذاریم ( اینکار از پیش آمد سقوط فاکتور 2 جلوگیری میکند) . در حمایت سرطناب از حمایت مستقیم برروی کارگاه خودداری کنیم ( چراکه از حمایت دینامیکی جلوگیری می کند . حمایت با بدن و ابزاری که بر بدن فرد حمایت کننده  استوار میگردد بهترین حمایت سرطناب است ) . به فواصل  میانی ها دقت کنیم که بیش از اندازه طولانی نشوند ( یادم هست دریکی از برنامه های صعود بر روی یک دیواره بلند با شخصی هم طناب بودم که فاصله هر میانی را حدود 4 متر و نیم در نظر می گرفت با اینکه ابزار هم کم نداشتیم هر 4 متر یک میانی کار می گذاشت !  ابتدا فکر می کردم کارش خیلی درست است ! که اینگونه با آسایش صعود می کند اما بعدها فهمیدن عقلش درست کار نمی کند ، چراکه اگر او پاندول میشد هردوی ما باید الان با قطره چکان آب دهانمان می ریختند ... یادم نمی آید دیگر گذاشته باشم او همراه من سرطناب صعود کرده باشد ) در کار گذاشتن ابزار ( مانند ابزارهای گشتاوری و ... ) در مسیرهای ابزارخور دقت لازم را خرج کنیم ( گاهی خارج شدن ابزار از جایشان اصطلاحا باعث زیپ شدن مسیر میشود که دسته کمی از فاکتور 2 نیست ) حمایت باید دائما پویا باشد بدین معنی که حمایت چی چشم از صعود کننده برندارد ( او را فراموش نکند ) گاهی بایک جست و خیز کوتاه سقوطی آسانتر برای سرطنابمان فراهم می کنیم . یادمان نرود خیلی سفت و محکم حمایت کردن  ( بیش از اندازه جمع کردن طناب که باعث سقوط صعود کننده شود ) فقط دست و پای سرطناب را می بندد بگذاریم قسمت کمی از طناب در مسیر آزاد بماند ، منظورم آویزان ماندن طناب نیست ( تا حدی که جمع کردن آن دردسر نیافریند ) مطمئنا خطری ندارد . سرطنابی که با طناب سفت صعود می کند اعتماد به نفس لازم برای تاپ مسیر را ندارد ( دائما داد می زند فیکس ! فیکس ! فی ی ی ی  ی  ی  ی ی  ی  یکس ! !‌ !‌ ) به او طناب بده تا لذت آزادی بر اوج بلندی ها را واقعا حس کند در غیر اینصورت بهتراست برای سرطناب شدن روز دیگری را انتخاب کند احتمالا او آمادگی لازم را ندارد و با دیدن کمی از طناب آزاد زهره اش می ترکد ... نکند بمیرم !  ( من در فیکس کردن طنابم خیلی حساسم ،  احساس می کنم دارد جر می خورد واقعا دلم برای طنابم می سوزد ! )

 

به او طناب بده تا لذت آزادی بر اوج بلندی ها را واقعا حس کند



سرطناب» مهندس م.ص...... . ساعت 11:51 عصر روز سه شنبه 88 آبان 12


رای نهایی دادگاه پراو پس از هفت سال

 

 شعبه رسیدگی کننده: شعبه پنجم دادگاه تجدید نظر کرمانشاه.
***رای دادگاه***
علی‌الفرض اینکه سرپرست تیم غارنوردی، آقای کاظم فریدیان از لحاظ اصول غارنوردی در سرپرستی تیم غارنوردی مرتکب تخلف گردیده باشد چون مرحومه ویکتوریا کیانی‌راد قبلا در تیم آموزش دیده و با در نظر گرفتن وضعیت غار پراو که از لحاظ فنی در وضعیت بالایی بوده و شخصا باید از لحاظ روحی و جسمی و وضعیت حاکم بر قضیه خود را ارزیابی می‌نمود ومتعاقب آن اقدام به ورود به محوطه غار می‌نمود، لهذا به نظر هیات دادگاه مرحومه متوفی هم از مرگ خود به عنوان مباشر دخیل بوده و با فرض اجتماع مباشر و مسبب قطعا مباشر مسئول است مگر اینکه سبب اقوی از مباشر باشد و به نظر هیات دادگاه با عنایت به نظریه هیات کارشناسان در فرض ما نحن فیه سبب اقوی از مباشر نمی‌باشد، لهذا دادگاه با عنایت به استدلالاتی که مذکور افتاد ایرادی بر دادنامه شماره2700792-24/12/87صادره از شعبه 104 دادگاه جزایی کرمانشاه که مبین بی‌گناهی آقای کاظم فریدیان می‌باشد مترتب ندانسته وبا اعلام رد تجدید نظرخواهی تجدیدنظرخواه مستندا به ماده 363 قانون مجازات اسلامی و بند الف ماده 257 قانون آیین دادرسی کیفری دادنامه تجدید نظر خواسته را عینا تایید و استوار می‌نماید. رای صادره قطعی است.

»»» برنامه حادثه غار پراو برنامه ای غارنوردی از مجموعه برنامه های باشگاه دماوند بود که در سال 81 به اجرا در آمد و که در آن برنامه متاسفانه دو تن از هم نوردان عزیزمان در باشگاه دماوند (ویکتوریا کیانی راد و امیر احمدی) به علت نامعلوم سقوط از چاه 18 غار در زمان فرود روی طناب (ویکتوریا کیانی راد) و تخلیه انرژی و هیپوترمی (امیر احمدی) در آن برنامه جان خود را از دست دادند که طی آن خانواده ویکتوریا کیانی راد شکایت نامه ای را علیه باشگاه و سرپرست برنامه (کاظم فریدیان) تنظیم نمودند که در نهایت و بعد از 7 سال و بعد از 2 بار تجدید نظر دوباره رای نهایی دادگاه صادر شد.

لازم به ذکر است که غار پراو با عمق 752 متر ، عمیق ترین و دشوار ترین غار ایران در حال حاضر محسوب میشود که در سال 1352 توسط یک تیم انگلیسی کشف و شناسایی شد.

تا کنون این غار 4 کشته داده که اولین آن مرحوم سعید امینی از باشگاه آزادگان مشهد بوده که در سال 76 در چاه 3 غار پراو بر اثر حادثه سقوط بر روی طناب فوت نمود

دومین حادثه نیز مربوط به سال 81 است که طی آن ویکتوریا کیانی راد در هنگاه فرود مجدد از چاه 18 بر اثر نا معلومی سقوط و جان میسپارد

سومین حادثه نیز چند ساعت بعد از حادثه اول در زیر چاه 17 اتفاق می افتند و امیر احمدی بر اثر شوک ناشی از مرگ ویکتوریا، تخلیه کامل انژی و هیپوترمی فوت میکند که اجساد این عزیزان به علت دشواری کار و خطر حادثه برای تیم امداد در زیر غار 18 به خاک سپرده میشود

چهارمین حادثه نیز برای خلیل عبد نکویی از کوهنوردان با سابقه همدان در سال 87 صورت میگیرد که او نیز بر اثر تخلیه انرژی و هیپوترمی در چاه 10 غار پراو فوت میکند و طی برنامه بزرگی جسد وی از غار به بیرون انتقال پیدا میکند

»»» برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد غار پراو و آمار و اطلاعات و تاریخچه ان میتوانید به نشریه گاهنامه انجمن کوهنوردان ایرن- ویژه نامه پراو ، شماره 12 سال 84 مراجعه کنید

این نشریه هم اکنون در دفتر انجمن برای فروش موجود میباشد

  

 

منبع باشگاه همطناب ........



سرطناب» مهندس م.ص...... . ساعت 1:19 صبح روز یکشنبه 88 آبان 3


چگونه غذا بخوریم؟

فرمول آلاسیک هرم غذایی:

- دفعات بیشتر

- مقدارهردفعه آمتر

- آب زیادتر و به ویژه در زمستان نوشیدنی حتمأ گرم و شام مقوی استفاده شود.

-نخوردن برف , مخلوط آردن آب برف با چیزی مانند ساندیس , آب آمپوت , پودر میوه , شکر

و آبلیمو, قند یا….

1- برای اجرای یک برنامه آوهنوردی یک روزه یا چند روزه باید از چند روز قبل با یک رژیم غذایی

مقوی به ذخیره انرژی در بدن پرداخت .

2- غذای آوهستان باید مقوی ، مغذی ، زود هضم ، سبک و پر آالری باشد .

3- برای تلاشهای سنگین باید به بدن خود مواد آالری زا مخصوص برسانیم. هر صد گرم گلوآز

?00 آالری انرژی دارد به سرعت انسان را گرم می آند و زود هضم و جذب می شود هر صد

گرم بادام و گردو از 300 تا ?00 آالری انرژی دارند.

2 تا ? لیتر آب در شبانه روز نیاز دارد . البته این امر به / ?- هنگام فعالیت آوهنوردی بدن ما به ?

حرارت محیط و فعالیت ما بستگی دارد.

?- به علت فعالیت ، بدن ما مقداری آب ، نمک ، پتاسیم و فسفر را از دست می دهد . پس

لازم است هنگام مصرف آب و غذا آمی نمک به آنها اضافه آنیم تا از گرفتگی عضلات و بر هم

خوردن تعادل بدن مصون باشیم.

?- آب برف آاملا خالص و فاقد مواد معدنی است . برای جلو گیری از اسهال و پایین آمدن

فشار خون می توان به آن قند ، نمک یا عصاره میوه اضافه آرد.

7- پس از یک فعالیت شدید آب سرد به آلیه ها و ریه ها و دستگاه گوارش صدمه می زند .

پس آب را بعد از آمی استراحت و خنک شدن بدن نوش جان آنید.

8- همیشه مقداری مواد غذایی اضافه همراه داشته باشید ، زیرا ممکن است به علل مختلف

به آن نیازمند شوید.

9- به تاریخ مصرف و بادآردگی قوطی مواد آنسرو شده توجه داشته باشید.

10 - قبل از شروع برنامه ودر خلال آن هیچگاه با شکم پر اقدام به صعود نکنید . احتیاج بدن به

اآسیژن برای هضم غذادر ارتفاع و بخصوص هنگام صعود ممکن است شما را با مشکل روبرو

سازد. در صورت امکان ، بعد از صرف غذا، حداقل یک ساعت استراحت آنید . در غیر اینصورت

به مقدار آم به طور متناوب بخورید و بیاشامید.

11 - هرچه ارتفاع مسیر شما بالاتر می رود باید از غذاهایی زود هضم می شوند استفاده

آنید زیرا مواد غذایی دیر هضم باعث تهوع می شود.

12 - هنگام شب با استفاده از سوپ ، آب و املاح و مواد دفع شده بدن را جایگزین آنید.

13 - در استراحتهای بین راه از بیسکویت ، شکلات ، میوه های خشک و پرتغال استفاده آنید.

1? - مصرف سیر در آوه مقاومت بدن را در سرما و گرما افزایش می دهد . از سیر فقط در

روزهای اول برنامه استفاده آنید . زیرا مصرف این ماده در ارتفاعات باعث تند شدن نبض می

شود.

 

 



سرطناب» مهندس م.ص...... . ساعت 2:1 عصر روز پنج شنبه 88 شهریور 5


میخ piton

 

این ابزار معمولاً یا از فولاد نرم ساخته می شود یا از آلیاژ کروم و فولاد . میخ در انواع و اشکال مختلفی ساخته می شود. میخ ها را با چکش (شکل) در شکاف ها می کوبند. برای کوبیدن میخ، شکاف را طوری انتخاب می کنیم تا از بیرون بزرگتر و عریض تر از داخل تنگ و باریک باشد. چنانچه دو سوم یک میخ را بتوان با فشار دست وارد شکاف کرد میخ قوی و محکمی خواهید داشت. البته به یاد داشته باشید که بلافاصله آن را با چکش به خوبی به درون شکاف بکوبید. اگر میخ به خوبی در سنگ فرو رفته باشد، صدای چکش، صدای زنگ داری خواهد بود. در این حالت با فرورفتن بیشتر میخ به درون شکاف صدا زیرتر می شود. این صدا را سنگنوردان ایرانی اصطلاحاً صدای جان می نامند. در غیر این

صورت صدای خفه ای که به آن سنگنوردان ایرانی اصطلاحاً صدای مرگ می گویند، شنیده می شود. اگر میخ تا انتها در سنگ فرو نرفت، باید تسمه ای به دور آن انداخت تا از اهرم شدن آن جلوگیری شود

 

 

 

رول Bolt

 

زمانی که هیچ شکافی در سنگ وجود ندارد و امکان نصب هیچ ابزاری نیست. از رول استفاده می شود. رول ها در سوراخی که با یک مته در سنگ ایجاد می شود کوبیده می شوند و از مقاومت بسیار زیادی برخوردارند.

 



سرطناب» مهندس م.ص...... . ساعت 3:28 عصر روز یکشنبه 88 تیر 21


صندلی سنگنوردی Harness

 

وسیله ای است که کوهنوردان با استفاده از آن از ضریب ایمنی بیشتری برخوردار می گردند و در صعود، فرود، حمایت و حمل وسایل فنی به کار می آید. صندلی های سنگنوردی در مدل های گوناگون و برای کاربردهای متفاوت ساخته می شود . دو گونه عمومی آن، صندلی های رگلاژدار و صندلی های ساده هستند . نوع رگلاژدار بیشتر برای صعودهای بلند یا صعودهای فنی زمستانه استفاده می شود

 

 

کفش و کتانی سنگنوردی Rock shooe

 

 

 

کفش سنگنوردی: کفشی است که مخصوص صعود روی دیواره های بلند طراحی شده است که معمولاً تا روی قوزک پا را می پوشاند و کف تخت ) آن انعطاف کمی دارد. این نوع کفش ها پا را نسبت به کتابی سنگنوردی، در برابر سرما بهتر محافظت می کند. کتانی سنگنوردی : کفشی است که دارای انعطاف بسیار بوده ،‌کف آن صاف و چسبنده و عاری از هر گونه عاج است. این کفش نیز در انواع مختلفی تولید می شود که هر کدام کاربرد خاص خود را دارد. برای صعودهای رقابتی داخل سالن و تمرینات سنگنوردی بهتر است این کفش دقیقاً اندازه و چسب پا باشد

 

 

هشت فرود Figure

 

وسیله ای است به شکل عدد هشت انگلیسی که فقط در فرودها و براساس شکست طناب عمل می نماید. این ابزار جهت حمایت توصیه نمی شود.

 

 

کلاه کاسکت Helmet,Brain bucket

 

وسیله ای است برای محافظت از سر کوهنوردان در مقابل ضربه های احتمالی و ریزش سنگ و یخ .

 

اسلینگ

تسمه هایی دو لا هستند که دو سر آن به هم دوخته یا گره زده شده است. از این ابزار در حمایت های میانی ها و به منظور جلوگیری از شکست طناب و راحتی حرکت ابزار از محل استقرار خود در جهات مختلف یا حول محورشان استفاده می گردد. همچنین از انتقال نیروی حاصل از حرکت، فشارها، کشش و ضربه های ناگهانی طناب به حمایت های میانی جلوگیری می نماید.



سرطناب» مهندس م.ص...... . ساعت 1:18 صبح روز چهارشنبه 88 تیر 3


طناب کوهنوردی
انوع طناب

  

طناب یکی از مهمترین وسایل کوهنوردی است و در واقع محافظت از جان سنگنوردان را برعهده دارد. طناب ها باید مورد تأیید اتحادیه جهانی انجمن های کوهنوردی قرار گیرند.
در سنگنوردی طناب های با قطرهای مختلف کاربرد خاص و متفاوتی دارد. طناب ها از نظر نوع ساخت به دو دسته قابل کشش و غیر قابل کشش تقسیم می شوند. تمام طناب هایی که با آن ها عمل صعود از سنگ را انجام می دهیم باید از نوع قابل کشش باشد.

  

ساختمان طناب 

 

طناب ها از 2 بخش تشکیل شده اند
• هسته
• روکش یا غلاف
هسته : بخش اصلی طناب است و به دلیل ساختار خود مسؤول ویژگی کشش پذیری طناب است. به طور مثال در یک طناب 11 میلی متری، هسته از حدود 55000 نخ باریک و بلند از جنس پرلون تشکیل شده است. این 55000 نخ در دسته های جداگانه در کنار هم قرار گرفته و هسته را تشکیل داده اند. با یک محاسبه معلوم می شود که در یک طناب 11 م م با طول 50 متر ، 2750 کیلومتر نخ باریک به کار رفته است.
روکش یا غلاف : به دور هسته بافته شده و آن را خراش و دیگر عوامل خارجی محفوظ نگاه می دارد. این غلاف محافظ از جنس پلی آمید ساخته شده است. روکش یک طناب از حدود 3000 نخ باریک تشکیل شده است. چنانچه روکش طناب آسیب ببیند هسته که به رنگ سفید است آشکار شده و این امر هشدار واضحی است برای تعویض طناب.
 

 

انواع طناب از نظر نوع کاربری

  

طناب با کاربردهای گوناگون ساخته می شوند. به هنگام خرید باید با مطالعه دفترچه راهنمای همراه طناب، به کاربری آن دقت کرد. معمولاً طول طناب ها بین 50 تا 60 متر است. تک طناب یا single Rope این رده از طناب ها به صورت تک رشته بوده و توانایی مهار سقوط را دارا هستند . این نوع طناب ها در صعودهای سرطناب استفاده می شود. اندازه هایی که معمولاً در صعودها استفاده می شود عبارت است از : 8/9،2/10، 5/10، 11 نیم طناب یا طناب دوبله Double Rope: از این طناب به صورت دو رشته برای صعودهای دو طنابه استفاده می شود. هر رشته را می توان داخل یک کارابین انداخت. طناب دوقلو Twiss Rope: در صورت استفاده از این طناب در صعود حتماً باید هر دو رشته را داخل یک کاربین انداخت.

  

کاربرد طناب های قطره های مختلف 

• 3 م م : بند چکش، بند حمایت ابزار (مانند : صفحه ترمز ، هشت فرود ، یومار) • 5 م م : حلقه طنابچه‌، طنابچه مخصوص گره پروسیک، پله رکاب • 7 م م : برای صعود و فرود ( به این نوع طناب ها، نیم طناب هم گفته می شود) استفاده در صعودهای دشوار به صورت دولا (روش 2 طنابه) • 8/9، 2/10 ، 5/10، 11 م م : برای حمایت در صعود سر طناب جدول مقاومت طناب در برابر فشار (توجه کنید که بسیاری از طناب ها مقاومتی بیشتر از آنچه در این جدول وجود دارد، دارند)

قطر (میلی متر)

مقاومت (کیلوگرم)

8/9 تا11

3500

7

1500

5

700

3

250

 

  

حفاظت از طناب

 

مهمترین مواردی که باید در حفاظت از طناب ها به کار رود عبارت است از : • قراردادن طناب داخل یک کیسه در بسته پارچه ای ( پارچه ای که هوا از منافذ آن عبور کند) و دور از گرد و خاک، نگهداری این کیسه در جای خشک. • محافظت از تابش طولانی مدت نور خورشید به آن . • قرارندادن طناب در لبه تیز سنگ ها و خودداری از گذاشتن پا به روی آن. • عدم شست و شوی طناب با مواد شیمیایی . در صورت آلوده شدن آن به مواد روغنی آلاینده و در صورت ؟؟ شستشو ، فقط با آب سرد آن را بشویید و در مجاورت باد، در سایه و دور از حرارت مستقیم قرار دهید تا کاملاً خشک شود. اگر محلول شست و شوی اختصاصی طناب که کارخانه سازنده توصیه نموده است موجود بود، از آن استفاده نمایید. • طناب خود را به کسی قرض ندهید • برای طناب خود یک دفترچه درست کنید و کارهایی که با آن انجام داده اید را در دفترچه یادداشت کنید. • از طناب خود جز برای کوهنورید استفاده دیگری نکنید • هنگام نگهداری از طناب آن را زیر لوازم دیگر قرار ندهید • قبل از استفاده از طناب ها، آن ها را به دقت بازبینی کنید و از اطمینان از سالم بودن، از آن ها استفاده نمایید. • در صورت زدگی طناب ، حتماً ضمن علامت گذاری و یا جداکردن آن از دیگر طناب های سالم، دیگر کاربران را نیز با خبر سازید. • بسته به نوع استفاده و کاربری، هر طناب عمر مفیدی دارد که بعد از آن بایدکنار گذاشته شود. نهایت این عمر 5 تا 6 سال است و حتی اگر از طناب استفاه نکرده اید. بعد از این مدت باید آن را دور بیاندازید! کلیه ابزار نایلونی برای خود عمر مفیدی دارند و طناب هم از این قاعده مستثنی نیست 3 تا 4 سال حداکثر زمانی است که می توان از یک طناب استفاده کرد (در بعضی از برنامه ها و یا صعودها) 2 سال برای استفاده منظم و هفتگی ، 1 سال برای استفاده بیش از یک روز در هفته .

  

روش جمع کردن طناب

برای جمع کردن (حلقه کردنطناب) روش های گوناگونی وجود دارد که 2 روش یک لا و دو لا آماده داده شود. ضمناً نحوه پرتاب طناب و چگونگی رعایت نکات ایمنی در هنگام پرتاب به کارآموز آموزش داده شود. تفهیم اهمیت گفتن کلمه طناب به کارآموز و رعایت جهت وزش باد، سرعت چرخش و پرتاب هنگام پرت کردن طناب 

 

نوار (تسمه ) Tape 

 

یکی از ملزومات کوهنوردی بوده و در موارد مختلف از آن استفاده می شود. از این موارد می توان به استفاده از آن در کارگاه ها و حمایت های میانی اشاره کرد. نوارها با توجه به عرض، طول، ضخامت، یک لا و دو لا بودن ، دارای مقاومت های گوناگونی هستند. 

 

کارابین Karabiner (uk), carabiner (us) , Biner, crab, Krab 

وسیله ای است فلزی، ساخته شده از آلیاژ آلومینیوم که برای اتصالات ابزار کوهنوردی مورد استفاده قرار می گیرد. کارابین در دو شکل عمومی D و گلابی به صورت های ساده یا پیچ دار ساخته می شود که هر کدام دارای کاربرد خاصی است. مقاومت کارابین (میزان وزنی که می تواند تحمل کند) به واحد کیلونیوتن بر روی بدنه آن نوشته شده است 

 

اجزای کارابین :

 

• بدنه اصلی • ضامن • فنر • سوزن • مهره و پیچ (در کارابین های پیچ دار) • کاربین ها از لحاظ شکل ظاهری و زاویه دهانه انواع گوناگونی دارند. هر یک از این انواع نیز کاربرد ویژه ای دارد. 

 



سرطناب» مهندس م.ص...... . ساعت 4:0 عصر روز یکشنبه 88 خرداد 17


اصول گام برداری

 

هنگام کوهنوردی باید انرژی خود را به گونه ای تقسیم نماییم تا کمتر خسته شویم. تند راه رفتن در سربالایی ها به ویژه در کسانی که فاقد آمادگی جسمانی لازم اند یا این که کوله پشتی سنگینی با خود به همراه دارند، نه تنها باعث تنگی نفس خواهد شد بلکه مصرف انرژی بیشتری را می طلبد اگر این عمل ادامه یابد، شخص کوهنورد به اصطلاح «خواهد برید» بیشتر کسانی که در کوه می بُرند آن هایی هستند که انرژی خود را به خوبی تقسیم ننموده اند.
طول قدم یک کوهنوردی باید با در نظرگرفتن قد و عوامل دیگری همچون شیب مسیر تنظیم شود. در مکان های تقریباً تخت که شیب اندکی دارد، می توان قدم های بلندتری برداشت. ولی در سربالایی و مکان های پرشیب باید فاصله قدم ها را کوتاه تر گرفت تا خستگی به کمترین میزان خود رسد.
هنگام راهپیمایی باید تمام سطح پا را روی زمین گذاشت. اما در بعضی از سربالایی ها می توان فقط از قسمت جلویی پا نیز استفاده کرد. یکی از نکات بسیار مهم در کوهپیمایی، تنفس صحیح هنگام صعود و فرود است. زیرا که با تنفس صحیح، اکسیژن کافی به بدن خواهد رسید. به خصوص که در ارتفاعات به دلیل کم شدن میزان تراکم اکسیژن هوا، بدن نیاز به صرف انرژی بیشتری برای کسب اکسیژن مورد نیاز خود دارد هنگام دم می توان هم از بینی و هم از دهان استفاده نمود( با نسبت حدوداً 70 به 30 درصد) استفاده صرف از بینی با توجه به تمام مزایای آن، به دلیل حجم هوای ورودی کمتر گاهی اوقات امکان پذیر نیست. هنگام بازدم باید هوای درون ریه ها را محکم از دهان خارج کرد تا بتوان از حجم هوای مرده داخل ریه ها تا حد امکان کاست و هوای پراکسیژن را جایگزین آن نمود.
تعداد دفعات دم و بازدم، به عواملی چون ارتفاع، آمادگی جسمانی، شیب مسیر، طول قدم ها، حجم ریوی، میزان گازهای آلاینده موجود در هوا، دمای هوا، میزان تعریق و تعرق، میزان رطوبت هوا و در نهایت نحوه قرارگیری سر و گردن بستگی دارد.
معمولاً نمی توان مدت زمان طی یک مسیر معین را با دقت کامل تعیین کرد. اما روش هایی وجود دارد که می توان با استفاده از آن ها این زمان را با دقت قابل قبولی به دست آورد. یکی از روش ها به قائده نای اسمیت معروف است. با استفاده از این قانون و داشتن نقشه های بزرگ مقیاس ( مقیاس 5000/1 یا بزرگتر) می توانیم قبل از انجام یک برنامه تقریب خوبی برای زمان انجام آن برنامه به دست آوریم. باید عادت نماییم تا بعد از حدود 2 ساعت کوهپیمایی مداوم حدود 10 تا 15 دقیقه استراحت کنیم تا بدن مان بتواند خود را برای فعالیت بعدی آماده کند.
در موقع عبور از سطوح شیب دار باید عمود بر سطح حرکت نماییم. در این حالت باید پاها را نیز عمود برسطح افق قرار داد.
در شیب ها می توان از باتوم راهپیمایی نیز استفاده نمود. تا حد امکان از صعود در شیب های پر ای شیب های پر از سنگریزه و شن اجتناب نمایید چرا که با صرف انرژی زیاد مسافت کمی را خواهید پیمود. در این جور مکان ها باید جایی را انتخاب کرد تا شخص به عقب لیز نخورد. هنگام پائین آمدن از این نوع سطوح باید اول پاشنه پا را روی زمین گذاشت.
هنگام پایین آمدن از شیب های تند بهتر است فاصله قدم ها را کوتاه نماییم. رعایت فاصله مناسب با نفر جلویی نیز از واجبات است. به طوری که اگر نفر جلویی ناگهان ایستاد تعادل نفر قبلی به هم نخورد و احتمالاً به نفر جلو برخورد نکند. از سویی اگر تعادل نفر عقب به هم خورد. نفر جلویی فرصت کافی برای عکس العمل داشته باشد. باید به خاطر بسپاریم که هنگام پایین آمدن متناسب با میزان شیب مسیر زانوها را خم و بالاتنه را نیز به شرط آن که مرکز ثقل بدن هنوز داخل سطح اتکای بدن سمت جلو متمایل کنیم.
شیب های بیش از 20 درجه را چه هنگام صعود و چه هنگام فرود حتماً به صورت مارپیچ (زیگزاگ) طی نمایید، زیرا در این صورت فشار وارد بر بدن بسیار کمتر می شود. به یاد داشته باشید، که هر چه شیب تندتر می شود، زاویه بین دو خط زیگزاگ کمتر و طول مسیر زیگزاگ با توجه به پهنای منطقه مانور بلندتر می شود.
هنگام بالا رفتن از شیب ها بهتر است که از پاکوب ها برای طی مسیر استفاده شود و حتی المقدور از مسیرهای نامشخص پرهیز گردد. مسیرهایی با شیب کم را می توان به طور مستقیم بالا رفت. این مسیرها اکثراً مسیرهایی هستند که از گذشته دور اهالی کوهپایه نشین آن منطقه ، در شرایط هوایی مناسب، به دلایل متفاوت در آن تردد می کردند که اکنون مورد توجه کوهنوردان قرار گرفته است. این گونه مسیرها غالباً در کنار رودها یا کمربر کوه ها قرار دارد.
به روش که در حال بالارفتن از شیبی باشیم باید پای باردار همیشه به صورت مستقیم قرار بگیرد. این عمل باعث می شود تا فشار وزن بدن از روی ماهیچه های پا خارج شده و به استخوان و تاندون ها منتقل شود. در غیر این صورت ماهیچه های پا باید دائماً وزن بدن را تحمل کنند که این امر سبب خستگی زودرس خواهد شد.

 

چند اصطلاح پایه

 

 

کوه
Mountain

 

زمینی که نسبت به پیرامون خود به طور مشخصی برجسته تر بوده و دارای دامنه های شیب داری باشد . ارتفاع دقیقی برای آن تعریف نشده است ولی معمولاً زمین هایی که حدود 600 متر از اطراف خود بلندتر باشند را کوه می نامند کوه ها به سه شکل به وجود می آیند.
• بر اثر چین خوردگی سطح زمین
• بر اثر فرسایش
• بر اثر فعالیت های آتشفشانی

گرده
Arete – Flank

 

یال هایی که شیب آن ها زیاد بوده و بیشتراز مناطق سنگی و صخره ای تشکیل شده باشد، گرده نامیده می شود.

 

صخره
Rock

 

سنگ های یک پارچه و بزرگ را که بتوان حداکثر با یک طول طناب صعود نمود صخره می گویند

 

دیواره   wall

 

 

دیواره یا پرتگاه به مناطقی گفته می شود که دارای سنگ های یک پارچه با شیب زیاد بوده و برای صعود به آن به بیش از یک طول طناب نیاز باشد

 

 

قله
summit,peak,top

 

 

 

بلندترین نقطه هر کوه را قله می نامند. ممکن است در بالای برخی از کوه ها دو یا چند قله هم ارتفاع وجود داشته باشد کوه هایی که در رأس آن دو یا چند قله ی نا هم ارتفاع وجود دارد. قله ی بلندتر را قله ی اصلی و قله های کوتاه تر را قله (های ) فرعی می نامند.

 

تپه
Hill

 

به ارتفاعات کمتر از600 متر نسبت به زمین های مجاور تپه گفته می شود.

 

 

یال
Ridge

 

محل برخورد دو دامنه شیب دار را در بالاترین نقطه ی تماس یال می نامند.

 

خط الرأس
Divide

 

به خط اصلی و بلندترین یال بین دو قله که محل تقسیم آب باران باشد، خط الرأس گفته می شود. واژه ی فارسی معادل آن آب پخشان است.

 

خط الرأس اصلی محل تقسیم دو حوزه ی آب ریز جداگانه است . درحالی که خط الرأس فرعی با این که محل تقسیم آب است،‌اما آب های سرازیر شده از هر دو قسمت آن به یک حوضه آب ریز ریخته می شوند.

 

 

دره
valley

 

محل برخورد دو دامنه شیب دار در پایین ترین نقطه تماس را دره می نامند. دره معمولاً محل عبور رودخانه های دائمی یا فصلی است.

 

 

خط القعر

 

ژرف ترین نقاط بستر یک رودخانه یا دره را خط القعر می نامند.

 

 

گردنه
pass

 

پایین ترین نقطه تماس بین خط الرأس های دو کوه را گردنه می نامند د ردو طرف معمولاً دو دره از طرفین کوه سرازیر می شوند،‌در نتیجه گردنه شکلی شبیه به زین اسب دارد.

 

 



سرطناب» مهندس م.ص...... . ساعت 7:51 عصر روز پنج شنبه 88 اردیبهشت 3


بالاکشی از شکاف

 

با وجود تمامی احتیاط ها باز احتمال سقوط در شکاف است .

نفرات بهتر است چند متر طناب اضافه را داخل کوله پشتی خود بگذارند تا در صورت بروز اتفاق از آن استفاده کنند. ولی در صورت داشتن تسمه و لوازم مورد نیاز می توان از این کار صرفنظر کرد.
انتهای طناب نفرات با یک گره به کوله پشتی آنها متصل شده باشد

و اگر نفر در شکاف سقوط کرد می تواند سریعا کوله پشتی را از پشت سر خود باز کند. و به حالت آویزان به بدن در آورد.
سه حالت عمومی برای بیرون کشیدن نفر از شکاف وجود دارد:
1- هنگامی که نفربه تنهایی قادر با بالا آمدن از شکاف نیست . ( تیم سه نفره)
در لحظه سقوط دو نفر دیگر باید بلافاصله به حالت ترمز بر روی زمین دراز بکشند تا ضربه سقوط را دفع کنند.
بعد از متوقف شدن فرد سقوط کننده یک نفر به حالت ترمز باقی مانده دیگری خود را از طناب جدا می کند ( ولی با یک گره پروسیک خود را در ادامه حمایت طناب قرار می دهد).
سپس با استفاده از لوازم همراه کارگاه می زند.
به کمک ابزار ویژه یا گره پروسیک وزن نفر را به روی کارگاه منتقل می کند.
بعد در صورت امکان به شکاف نزدیک شده و یک کلنگ را از زیر طنابی که به داخل شکاف رفته می گذراند.( بهتر است کلنگ حتما حمایت شود).
سپس با یکی از روش های موفلاژ – فلاشن زوگ نفر را به بالا می کشند.
فرد سقوط کننده بهتر است در صورت امکان لباس گرم بپوشد.

 با ارزوی ساعاتی خوش برای فرد سقوط کرد در شکاف

..............................

 



سرطناب» مهندس م.ص...... . ساعت 11:14 عصر روز یکشنبه 87 بهمن 13


Dry tooling

چند سالی است که که در ایران واژه dry tooling  چندان دیگر نا آشنا نیست و کوهنوردان تا حد قابل قبولی در فصول سرد به صعودهایی با این شیوه می پردازند.

 

Dry tooling  به صعود از مسیرهای سنگی با استفاده از تبر یخ و کرامپون اطلاق می شود در مسیرهای ترکیبی یخ و سنگ و یا در جایی که به علت سرما امکان گیره گیری با دست نیست کاربرد زیادی دارد .

 

ورودتبرهای بدون  تسمه باعث ایجاد تحولی بزرگ در این شیوه شد . آزادی عملی که صعود کننده با این تبرها در مسیر به دست می آورد را می توان با جایگزینی  کفش های سبک سنگ نوردی با کفش های سنگین کوه نوردی در اوایل دهه 80 میلادی مقایسه کرد .

 

اما یکی از نکاتی که صعود کننده با این تبر ها باید در نظر داشته باشد نحوه کنترل آن ها به خصوص در زمانی است که نفر قصد طناب به داخل و یا نصب حمایت میانی را دارد.

 

برای این کار می توان از روش های زیر سود جست :

 

قفل شصت : نوک تبر غیر فعال در میان شصت دستی که تبر در گیر را کرفته قرار داده می شود . برای این کار حتما باید توجه کرد که بازو به حالت کاملا کشیده  قرار داشته باشد تا شصت از زیر تنش آزاد شود و بتواند به راحتی باز شود .

 

قرار دادن تبر بر روی شانه : این روش بسیار مرسوم است اما احتمال افتادن تبر بر اثر به هم خوردن تعادل نفر بسیار زیاد است .

 

می توان بنا به شرایط و کمی خلاقیت تبر را روی سایر ابزار نیز قرار داد . چگونگی این کار به تجربه ، دید و شرایط خاص مسیر بستگی دارد . فقط توجه داشته باشید اگر در نیمه را ه مسیر تبر را ازدست دهید چاره ای جز برگشت ندارید .!!

 

 



سرطناب» مهندس م.ص...... . ساعت 11:19 عصر روز چهارشنبه 87 بهمن 2


<      1   2   3   4   5   >>   >