سفارش تبلیغ
صبا ویژن



مهندس م.ص...... - قوش ؟؟؟؟؟؟؟ میای !!!! بیا .....

  فرود و آزاد سازی کلنگ

 

در فصل بهار کوهنوردان زیادی ضمن صعود از مسیر های کوهستانی ناگزیر از فرود بر روی پهنه های ‏برفی می شوند ساده ترین روش فرود در این پهنه های برفی کندن یک کارگاه نعل اسبی برفی و فرود ‏بر روی آن است اما کاهی نیاز به کارگاه مستحکم تری بر روی برف هستیم . ضمن آنکه می خواهیم ‏بعد از انجام فرود ابزاری نیز به جای نگذاریم . برای این کار می توان از روش دفن دو کلنگ مطابق شکل ‏استفاده نمود.‏
‏1-‏ ابتدا یک شیار نازک با عمق کافی در داخل پهنه برفی و در راستای مسیری که می خواهیم ‏حفر می کنیم .‏
‏2-‏ ‏ یک طنابچه 5 یا 7 میلی متر را به سوراخ زیر کلنگ دیگر گره می زنیم آنرا از سوراخ بالای ‏دسته کلنگ عبور می دهیم .‏
‏3-‏ کلنگ را بطور عمودی به پشت کلنگ دیگر فرو می کنیم.‏
‏4-‏ طناب فرود را گره می زنیم ( دو سر طناب و یا هشت ) بدور کلنگ عمودی می اندازیم .‏
‏5-‏ با سر دیگر طنابچه یک گره پروسیک بر روی طنابی که بعداز فرود می خواهیم بکشیم می ‏زنیم .‏
‏6-‏ نفرات با دقت و زدن گره خود حمایت فرو می روند .‏
‏7-‏ بعد از رسیدن به مکان مناسب در پایین و استقرار انتهای طناب را کشیده کلنگ ها از جای ‏خود رها شده و به پایین می افتند.‏
‏8-‏ باید مراقب اصابت کلنگ هایی که از بالا به پایین می افتند باشیم .‏

به یاد داشته باشیم هیچ وسیله ای ارزش جان انسان را ندارد.در شرایط سخت از جا گذاشتن لوازم ‏هراسی نداشته باشید

 

 

  • با تشکر از اقایی علی پارسایی

 



سرطناب» مهندس م.ص...... . ساعت 11:36 عصر روز چهارشنبه 87 اردیبهشت 4


اخلاق کوهنوردی

 

با ید ببینیم برای چه به کوه میرویم در کوه و بیابان بدنبال چه میگردیم برای چه این همه خود را خسته میکنیم عرق میریزیم در زمستان گاهی اوقات تا کمر در برف فرو میرویم و بعضا خیلی از خطر ات را بجان میخریم و تا سر حد مرگ با طبیعت دست وپنجه نرم میکنیم آیا هدف فقط رسیدن به قله است و فتح آن ؟ و یا در تابستان در آن گرمای سوزان و طاقت فرسادر کوه ها بالا میرویم و از فرط ریزش عرق از سر ورویمان تمام بدن خیس میگردد و گاهی او قات آب در دسترس نیست ودرآن وضعییت حاضری گرانترین سرمایه ات را بخاطرمقداری آب آشامیدنی بدهی و آنرا بدست بیاوری. و سوالات زیاد دیگری هست که هر کوهنوردی وهر طبیعت دوستی باید از خود بپرسد و یا میپرسد . که چرا وقت خود را میگیرد و هزینه میکند وخود را به دل طبیعت میزند چه میخواهد بفهمد.ج:او می خواهد نگذارد که این جسم که در آن روح خودنهفته است تن پرور ببار بیاید و منطقی که شاید خیلی ماهااز آن سر در نیاوریم و ندانیم ولی حقیقتی است انکار ناپذیر .جسم را بسختی وبا طبیعت مانوس میکنیم تا این روح با عظمت در کالبد جسم است پرورش بیابد و بتواند به قله انسانیت برسد و بزگرترین قله ها را که همانا قله کمال انسانیت – معرفت – مردانگی است صعود کند آن موقع هست که این تن و جسم که رمقی دیگر برایش بالا رفتن نمانده است وقتی که به آن قله میرسد احساس رضایت و خوشحالی و شادمانی میکند ودر آن موقع هیچ گونه احساس خستگی نیز از راه پیموده شده نمیکند . قله انسانیت –در بین کشور ها بین مرد وزن – قوم ها – نژادها- و زبانها و فرقه ها مرزی ندارد . انسان ها از هر قوم و نژاد و از هر کشوری اعم از زن ومرد- پیر و جوان دراین وادی یکسانند و قانون برای همه یکی است و هم دارای حق و حقوقند و کسی بر کسی دیگر برتری ندارد کسی که به کوه میرود باید سعی نماید که تحملش در برابر سختی ها وناملایمات بیشتر شود در واقع بالا رفتن به نوعی تمرین و ممارست جهت بالا بردن ظرفیت درونی خویش است در واقع تحمل نمودن در برابر عصبانیت است در واقع تحمل تشنگی گرسنگی. رنج ومشقت – بالا رفتن یعنی واکسینه شدن در مقابل ضعف های جسمانی و روحی و روانی میباشد صعود یعنی با آغوش باز بدنبال هدف رفتن یعنی بدنبال امید رفتن. باشد که درس معرفت را ازاین سیر وسلوک صعود ها بیاموزیم.

 



سرطناب» مهندس م.ص...... . ساعت 9:0 صبح روز سه شنبه 87 فروردین 20


بیماریهای ارتفاع چیست ؟

 

منطقه مرگ از ارتفاع 26 هزار فوتی  (8000 متری )  آغاز می شود؛ اما واکنشهای مرگبار در قبال ارتفاع منحصر به قلل مرتفع نمی باشد. این واکنشها در ارتفاعات متوسط تر هم ممکن است رخ دهند. باید به جهت جلوگیری از بروز مخاطراتی تهدید آمیز، آنها را بشناسیم و درمانشان کنیم.

1-    بیماری ارتفاع یا AMS . بیماری ارتفاع حتی در ارتفاع 6500 فوتی (2000 متری ) هم ممکن است بروز کند. اما معمولاً در بالای ارتفاع 8 هزار فوتی ( 2500 متری ) خود را نشان می دهد. نشانه های آن منگی شدید، سردرد، از دست دادن اشتها، تهوع، خستگی شدید، گیجی و بی خوابی می باشد. جهت درمان آن، ارتفاع را تا جایی که احساس خوبی قبلاً داشتید، کم کنید و مدت بیشتری را جهت هم هوایی صرف نمایید.

2-    جمجمه ضربان دار. اگر پس از مصرف آب، ضربان متوقف نشود، محتملاً علت آن عدم اکسیژن کافی می باشد. دکتر توماس دانیز ، پزشکی که تخصصش پزشکی کوهستان است، می گوید: «ادامه صعود در صورت سردرد مداوم  می تواند باعث بروز مشکلات جدی تری شود.»

3-    مشکل دید. دوبینی، تاری دید و کاهش بینایی ممکن است در ارتفاع بروز یابند و معمولاً بدون بر جا گذاشتن آسیب جدی از بین می روند. افراد عینکی می بایست از لنزهای با قابلیت عبور گاز استفاده نمایند.

4-    قضاوت و تصمیم گیری ناصحیح. هنگامی که دوست شما تصمیم به بجا گذاشتن دستکشهایش قبل از صعود نهایی قله می گیرد، در برابر او ایستادگی کنید و مجبورش کنید که پایین برود. افرادی که اکسیژن رسانی به مغزشان مختل شده باشد، تصمیمت احمقانه ای می گیرند و موقعیت خطرناک را به زحمت درک می کنند.

5-    ادم مغزی ارتفاع بلند. بیماری ارتفاع جدی می تواند به ادم مغزی منجر شود. هنگامی که تورم مغز باعث می شود که افراد همانند افراد مست عمل کنند. این مشکل در صورت عدم درمان، مرگبار است. دانیز می گوید: «تقریباً تمامی قربانیان ادم مغزی علائم بیماری ارتفاع را دارند اما به صعود ادامه می دهند.»

6-    ادم ریوی ارتفاع بلند. ادم ریوی پس از نشت مایعات از جریان خون به درون ریه ها اتفاق می افتد. نتیجه: خستگی زیاد، تنگی نفس، تب، سرفه، که به خلط صورتی رنگ منجر می شود، است. ادم ریوی همانند ادم مغزی، به هنگام شب اتفاق می افتد و نیاز به فرود سریع جهت نجات مصدوم می باشد.

 موفق پیروز باشید  



سرطناب» مهندس م.ص...... . ساعت 3:0 صبح روز پنج شنبه 86 اسفند 9


د:ارزیابی های ضد عفونت anti-infective :

یکی از اقدامات اساسی،پیشگیری از عفونت بعد از گرم کردن بافت است.ایجاد یک محیط استریل و محافظت پوست آسیب دیده و تاولهای آن از تماس فیزیکی از جمله این اقدامات است.آلودگی های موضعی با محلول ? تا ?? درصد بتادین قابل درمان است،ایجاد حمام بتادین در دمای ??.? تا ??.? درجه سلسیوس،دو بار در روز و هر بار به مدت ?? دقیقه،برای مدت ? هفته یا بیشتر کمک شایانی به تمیز نگه داشتن پوست و از بین بردن بافتهای مرده سطحی می کند.برای درمان عفونتهای عمقی تر ترکیبات آنتی بیوتیکی نیاز هستند،بعضی از متدها،آنتی بیوتیک پیشگیری کننده را از ابتدا شروع می کنند که جهت جلوگیری از عفونت بسیار موثر است به خصوص در سرما زدگی درجه ? و ? .پیشگیری از کزاز هم یکی دیگر از اقدامات لازم است که می بایست انجام بگیرد.

ه:ترکیبات مهار کننده سمپاتیک sympatholytic :

رزرپین(reserpine )بصورت تجویز داخل عروقی،جهت کم کردن انقباض عروقی بسیار موثر است ولی تمام مراجع آن را تائید نمی کنند.

و:جراحی surgery :

قطع عضو ویا تراشیدن و برداشتن بافتهای مرده تا زمانی که تشخیص قطعی مرگ آن ثابت نشود انجام نمی پذیرد.خط جدا کننده بافت مرده و زنده زودتر از ? تا ? هفته ظاهر نمی شود. بعضی روشهای تشخیصی مثل اسکن( TC99m (technetium جهت تائید مرگ بافت موثر است

سرمای حاصل از وزش باد و هایپوترمی

فعالیت ارادی برای جبران گرمای ازدست رفته می تواند بصورت گرم کردن بدن با فعالیتهای ورزشی یا یصورت غیر ارادی نظیر لرزیدن باشد.

اگر دمای بدن انسان را 37 درجه سلسیوس در نظر بگیریم ، افزایش یا کاهش یک درجه دما سبب ایجاد تب یا لرز در بدن می شود. بخشی از گرمایی که در عضلات تولید می شود به داخل جریان خون گسترش می یابد وبخشی دیگر به سطح پوست بدن هدایت می شود که معمولا دمای آن حدود 2 تا 5 درجه از اندامهای داخلی کمتر است.

بر اثر تحقیقات به عمل آمده اگر دمای داخل بدن به 35 درجه برسد ، سبب بی نظمی وناهماهنگی در فعالیت اعضای بدن ، و اشتباه در اعمال وکارها می شود.در دمای 4/34 در جه سلسیوس توهمات آغاز می شود. بیمار اغلب تصور می کند که خود و دیگران بدون صدا حرف می زنند. اگر کاهش دما ادامه یابد انقباض عضلات ، عدم تمرکز وبی دقتی در عمل و دیده ها مشاهده می شود . وبه تدریج حالت تسلیم پذیری وانفعال در شخص ظاهر می شود.این کاهش سطح هوشیاری به علت کاهش یافتن رسیدن اکسیژن به مغز وکاهش دمای مغز می باشد.(هایپوکسی)  هنگام ورزش باد دمای هوا با یک رابطه غیر خطی کاهش می یابد. این رابطه را می توانید از جدول سرمای حاصل از وزش باد بیابید.تا آنجا که می توانید در هنگام صعود بدن ولباسهای خود را خشک نگاه دارید . زیرا لباس خیس حدود 90 درصد از قدرت پوشش و عایق بندی خود را از دست می دهد. لباسهای از نوع گورتکس که قابلیت تنفس ، ضد باد و آب بودن را دارند برای صعود بسیار ایده آل می باشند. پوشیدن بادگیر بدون خاصیت تنفس که موجب تعریق زیاد موقع صعود می شود ، توصیه نمی شود.نوشیدنی های گرم نظیر قهوه غلیظ ، چای ، شیر نسکافه و ...کمک بزرگی برای جلوگیری از هایپوترمی است. شخص مبتلا به هایپوترمی نباید از مشروبات الکلی استفاده کند. لازم به ذکر است که نباید دمای نوشیدنی از دمای بدن خیلی بیشتر باشد .زیرا با خوردن یک نوشیدنی داغ ، مغز به رگهای سطح پوست بدن فرمان می فرستد وسبب گشاد شدن آنها می شود که این امر تنها موجب اتلاف بیشتر دما از سطح بدن می باشد. اگر لباسهای شما بر اثر برف یا باران یا به هر علت دیگر خیس شد سعی کنید آنها را عوض کنید. در ضمن اولین کار هنگام وارد شدن به پناهگاه یا چادر می تواند عوض کردن لباسهای زیر ، وپوشیدن لباس نخی خشک باشد.با مصرف غذاهای گرم وانرژی زا و استراحت انرژی گرمایی از دست رفته را مجددا تامین کنید.داشتن یک روحیه قوی ونباختن خویش در هنگام شرایط بحرانی ، دیگر نیازی به یاد آوری ندارد.

کاهش گرمای بدن بیش از مقدار تامین آن را که براثر سرمای حاصل از وزش باد یا

به علل دیگر ایجاد می شود هایپوترمی Hypothermia می گویند

 

 

 



سرطناب» مهندس م.ص...... . ساعت 12:0 صبح روز چهارشنبه 86 دی 19


 الف:درمان هیپوترمی عمومی (systemic hypothermia ):

درمان

 

در فرد آسیب دیده ابتدا باید دقت داشت که اگر کاهش درجه حرارت عمومی وجود دارد ابتدا باید آنرا درمان کرد،فرد باید در محیط گرم قرار گیرد،داخل کیسه خواب و یا با پوشاندن البسه پر،به او مایعات گرم بدهیم و جلوی از دست دادن حرارت بدن او را بگیریم،اگر لباسهای زیر او خیس شده آنها را تعویض کنیم،موها و بدن او را کاملا خشک کنیم،رطوبت و باد دو عاملی هستند که بر شدت سرما می افزایند.

در مراحل بعدی و در بیماران با حال وخیمتر اقدامات درمانی دیگر بر اساس مشکل وی در مراکز درمانی انجام می گیرد،مثل جبران مایع و الکترولیت توسط سرم درمانی و غیره،در این بیماران یکی از عوارض شایع و خطرناک آریتمی قلبی است (نامنظمی ضربان قلب)که خطر جدی برای بیمار ایجاد می کند و می بایست در مراکز درمانی تحت مانیتورینگ(کنترل فعالیتهای الکتریکی قلب)قرار گیرند،از موارد دیگر دانستن این موضوع است که گرم کردن دوباره بیمار (rewarming ) باید تدریجی باشد وگرنه خود باعث اختلالات شدید قلبی خواهد شد.

ب:گرم کردن عضو سرما زده(rewarming ):

در نوع سطحی و خفیف سرما زدگی اندامها(frostnip)می توان انگشتان را با قراردادن در زیر بغل خود ویا همنوردمان به تدریج گرم کرد و یا با فشار خیلی ملایم توسط دست گرم این کار را انجام داد ،باید شدیدا از مالیدن و یا ماساژ آنها پرهیز کنیم چرا که این کار به بافتهای سرما زده آسیب جدی وارد می کند.در مورد پاها نیز باید صعود متوقف شود، در صورت امکان در یک محل مناسب کفش ها و جوراب در آورده شود و بعد از گرم کردن مجاورتی با استفاده از گرمای بدن خود و یا دوستمان، جوراب پر و یا پوشاک گرم دیگری به پا کرد،مهم این است که علائم ابتدائی را جدی بگیریم و قبل از اینکه به مراحل جدی تر برسد خیلی راحت آن را درمان کنیم،در هر مرحله از صعود که باشیم باید آنرا متوقف کنیم چرا که داشتن انگشتان سالم برای ادامه آن و صعودهای بعدی واجب تراست.

در نوع شدیدتر اقدام سریع برای گرم کردن عضو در دمای کمی بالاتر از دمای بدن مسلما باعث کاهش آسیب و مرگ بافتی خواهد شد،یعنی عضو یخ زده باید به مدت ?? تا ?? دقیقه در آب با دمای ?? تا ?? درجه سلسیوس قرار گیرد،آب در این دما در دست سالم فقط احساس گرما ایجاد میکند نه داغی به عبارتی ولرم.باید از گرمای خشک و مستقیم مثل اجاق حرارتی و یا آتش شدیدا پرهیز کرد.بعد از اینکه این کار انجام شد و حرارت پوستی طبیعی شد معمولا بعد از همان ?? دقیقه اینکار را متوقف می کنیم ولی میتوان این کار را تا طبیعی شدن دمای پوستی هر بار به همین مدت تکرار کرد،گرم کردن با ماساژ ،نرمش عضو و یا قرار دادن عضو در برف به شدت ممنوع است و باعث آسیب جبران ناپذیر به عضو سرما زده می شود چون بافت آزرده

توسط سرما شدیدا آسیب پذیر است و حتی ماساژ ملایم آن نیز ممکن است باعث افزایش مرگ بافتی شود.

یک نکته خیلی خیلی مهم که گاهی برای ما ایجاد آن اجتناب ناپذیر است ،امکان دوباره یخ زدن عضو است (refreezing ).یعنی مجبور باشیم به عللی، با وجود سرما زدگی به صعود ادامه دهیم مثلا در مسیرهای فنی که امکان فرود نباشد و یا در برگشت نیز مجبور باشیم با پاهای خودمان برگردیم و این امکان را میدهیم که دوباره با یخ زدگی عضو روبرو شویم،در این موارد که احتمال دوباره یخ زدن عضو را می دهیم،نباید عضو یخ زده را گرم ویا به اصطلاح یخ زدائی کنیم حتی اگر مجبور باشیم ساعتها با عضو یخ زده راه برویم، چرا که دوباره یخ زدن عضو از نظر مرگ بافتی ایجاد شده به مراتب زیان بار تراست.

ج:نگهداری از عضو آسیب دیده(protection of injured part ): .

از نظر علمی تمامی افراد با سرمازدگی درجه ? و بالاتر و همینطور افراد با سرما زدگی درجه ? که سطح وسیعی از بدن آنها گرفتار باشد باید و باید در بیمارستان بستری شوند

 

عضو سرما زده را باید شدیدا از آسیبهای فیزیکی مثل ضربه،فشار و سایش محافظت کنیم، نباید برای بافت های سرما زده که هنوز مشکوک به زنده بودن هستند درمان فیزیکی زود هنگام را شروع کنیم(قطع عضو و یا تراشیدن)،بیمار باید استراحت مطلق داشته باشد، با بالا نگه داشتن عضو مبتلا و به هیچ وجه نباید از عضو سرما زده استفاده کند،در مورد پا حتی برای کارهای بهداشتی فردی نیز مجاز به راه رفتن نیست.

عضو مبتلا باید بدون پوشش و یا با یک پانسمان کاملا شل و بدون فشار و در دمای نرمال اطاق باشد.

تاولها را بسته به شرایط میتوان باز کرد و یا دست نخورده باقی گذاشت،اگر آنها را باز کردیم باید با با کرم silver sulfadiazine هر ?? ساعت پوشانده شوند و اگر آنها را سالم باقی گذاشتیم باید با کرم aloe vera هر ? ساعت این کار انجام شود.

اگر آسپرین برای بیمار منع مصرف دیگری مثل ناراحتی معده و غیره نداشته باشد،با دز کم ??? میلی گرم برای بزرگسالان هر ? ساعت  برای ? روز تجویز میشود.باز هم تکرار می کنم باید از پانسمانهای فشاری شدیدا پرهیز کرد.

 



سرطناب» مهندس م.ص...... . ساعت 12:0 صبح روز سه شنبه 86 دی 18


سرما زدگی تبر بی صدا

 

 

در مورد سرما زدگی مطالب زیادی در جاهای مختلف نوشته شده،که خیلی از آنها به علت عدم آگاهی و نداشتن علم نویسنده جز گمراهی و ایجاد ذهنیت غلط برای کوهنورد ثمره دیگری ندارد،به طوری که آموزش صحیح آن به او و پاک کردن اطلاعات غلط قبلی به مراتب از آموزش اولیه مشکل ترست.همانند کودکی که فبل از دبستان توسط والدین نا آگاه تحت یکسری آموزشهای غلط و یا خارج از سیستم آموزشی روز قرار میگیرد،که اصلاح آن یکی از بزرگترین مشکلات آموزگاران است،به همین دلیل دست اندرکاران تعلیم و تربیت تاکید دارند که آموزش ندادن بهتر از آموزش غلط است. از طرفی سرما زدگی یک بحث پزشکی است که درک آن نیاز به دانستن علوم پیش زمینه آن دارد و از توان عامه افراد خارج است،در اینجا سعی میکنم به طور خلاصه و مفید و در  عین حال ساده مطالبی را در مورد آن بنویسم.

در اشخاص طبیعی وقتی قسمتهای انتهای بدن(extremities)در معرض سرما قرار میگیرند،دچار انقباض عروقی (vasocostriction)موضعی میشوند که در ادامه با انقباض عمومی عروق دنبال میشود،این تنگی عروق باعث کاهش خون رسانی به عضو می شود.وقتی دمای پوستی به?? درجه افت می کند،اندام حالت کبود می گیرد    (cyanotic)،در ??درجه به خاطر تغییرات متابولیسم بافتی و تغییرات بیوشیمیائی ممکن است ظاهر پوست به نظر نشان دهنده اکسیژن رسانی خوب به پوست باشد،چون به رنگ صورتی در می آید،آسیب بافتی در این مرحله شروع میشود،یخ زدگی تا زمانی که دمای پوستی به ?- تا ??- درجه نرسد ایجاد نمی شود،ایجاد آن به فاکتورهائی مثل باد،خیس شدگی،تحرک،آسیبهای فیزیکی و تغذیه نامناسب ارتباط مستقیم دارد.

این عارضه به اشکال بالینی مختلف بروز می کند،یکی از اشکال آن که در ورزش ما مصداق پیدا می کند همان یخ زدگی بافتهاست(frostbite). بافت یخ زده به رنگ سفید یا آبی روشن در می آید،ممکن است قوام نرم یا سفت داشته باشد،در لمس سرد است و عموما بی حس،چرا که آسیب ناشی از سرما ایجاد بی حسی عصبی می کند و شخص هیچ احساسی ندارد تا زمانی که برای اولین بار پا یا دست سرما زده خود را ببیند.خیلی از علائم تا زمانی که پا دوباره گرم نشود دیده  نمی شود. در نوع خفیف علائم شامل گزگز بی حسی و خارش است،با افزایش شدت دامنه حرکت عضو کاهش پیدا می کند و تورم شروع می شود،با گرم شدن سوزش و درد عضو شروع می شود،عضو سرما زده رنگ پریده می شود و شروع به تاول زدن می کند که ممکن است تاولها حاوی خون باشد،مرگ بافتی و سیاه شدن عضو    (gangrene)نیز به تدریج پدید می آید. آسیب بافت در اثر یخ زدگی به ? درجه از نظر شدت تقسیم  می شود.     (همانند درجه بندی در سوختگی):

frostbite:

 

درجه بندی

 

درجه یک:یخ زدگی بدون تاول، پوست معمولا وجود دارد و از بین نرفته است.

درجه دو:یخ زدگی با تاولهای شفاف و بدون خون.

درجه سه:یخ زدگی با ازبین رفتن و مرگ پوست که همراه تاولهای خونریزی دهنده می باشد و گرفتاری بافت زیر پوستی نیز وجود دارد.

درجه چهار:یخ زدگی با گرفتاری بافتهای سخت مثل استخوان که تغییر شکل اندام را به همراه دارد. طبق شعار همیشگی، پیشگیری بهتر و کم هزینه تر از درمان است.در حال حاضر وبا وسایل و تجهیزات پیشرفته کوهنوردی و ارتقاء تکنولوژی در ساخت کفش و پوشاک کوهنوردی و در دسترس بودن آن برای اکثر کوهنوردان،نسبت به نبود این لوازم در کشور ما در گذشته نه چندان دور که حتی

برای برنامه های زمستانی چند روزه در علم کوه و دماوند هم از کفشهای یک پوش استفاده می شد (در حال حاضر برای صعود زمستانی توچال هم اکثرا کفشهای دو پوش و سه پوش حرفه ای استفاده       می کنند)،سرما زدگی انگشتان با این وصف و در شرایط غیر بحرانی(مثل شب مانی اضطراری در ارتفاع آن هم در زمستان و امثالهم ) نشان دهنده چیزی نیست جز بی تجربه گی نفر و از آن مهمتر عدم شایستگی سرپرست.سرپرستی برنامه فقط هماهنگی افراد،تعیین ساعت حرکت،گرفتن مینی بوس و دستور دادن نیست،بلکه یک سرپرست باید دانش فنی کافی در تمام زمینه های کوهنوردی و همینطور تجربه کافی در این زمینه را دارا باشد و علاوه بر آن هنر به کار بستن این علم و تجربه را بخصوص در شرایط بحرانی داشته باشد.این سرپرست است که علاوه بر انتخاب افراد از نظر آمادگی فنی و روحی متناسب با برنامه باید قبل از یک برنامه زمستانی تمام لوازم و پوشاک تک تک افراد را بررسی نماید و به آنها راهنمائیهای لازم را جهت انتخاب آن بنماید پس باید اول خود قدرت شناخت  فنی لوازم را داشته باشد،در حال حاضر انواع و اقسام کفش های دو پوش در فروشگاهها موجود است ولی فقط دو پوش بودن آن برای انجام یک برنامه زمستانی در ارتفاع کافی نیست،بعضی از این کفش ها که ظاهر خیلی خوش آب و رنگی هم دارند،برای زمینه های دیگری طراحی شده اند مثل یخنوردی ویا صعودهای ترکیبی و نه برای صعودهای زمستانی در ارتفاع و حتی این موضوع را کارخانه سازنده در کاتالوگ ها ویا حتی در برگه های راهنمای همراه کفش گوشزد کرده است ولی کو گوش شنوا.بنابراین اگر افراد کم تجربه برنامه ندانند ولی سرپرست باید بداند و اطلاعات فنی کافی در جهت شناخت لوازم کوهنوردی را داشته باشد و بدون تعارف یا از حضور شخص بدون لوازم و پوشاک متناسب با برنامه جلوگیری کند ویا وسایل مورد نیاز برای او را تهیه نماید.

پیشگیری

 

متاسفانه بعضی از فروشندگان لوازم کوهنوردی به دروغ و یا کمی خوشبین باشیم از روی عدم آگاهی جهت فروش لوازم خود اطلاعات غلط به خریدار می دهند و با عناوین دهان پر کنی مثل ضدباد،ضدآب،ضد طوفان،گورتکس و غیره سعی در فروش اجناسی دارند که از نظر فنی فقط در حد کمپینگ می باشند،بدون اینکه متوجه باشند این کار چه خطراتی را میتواند برای خریدار به همراه داشته باشد.

نکته بعدی زمان بندی صحیح برنامه توسط سرپرست است. یک برنامه زمستانی به خصوص در ارتفاع باید در کوتاه ترین زمان ممکن به اتمام برسد و از در معرض سرما قرار گرفتن بی مورد افراد باید جلوگیری کرد و باید در نظر داشت همیشه شرایط آب و هوا خوب نخواهد بود و در زمستان به سرعت یک روز آفتابی به طوفان و کولاک شدید تبدیل خواهد شد،پس نباید زمان را هدر داد و قبل از اجرای برنامه باید افراد را از نظر آمادگی و قدرت یک دست انتخاب کرد تا برنامه از نظر زمانی به طور معقول انجام پذیرد.این مسئله علاوه برکم کردن ریسک خطر بر ارزش فنی صعود نیز می افزاید.به طور مثال صعود زمستانی دماوند از جبهه جنوبی برای گروهی با آمادگی معمولی در شرایط نرمال ? تا ? روز در سالهای پر برف بیشتر زمان نمی برد گر چه با آمادگی خوب یک روزه هم راحت صعود می شود،صعود با زمان بیشتر حتما ریسک خطر از جمله سرما زدگی را بالا می برد،شاید خیلی ها بگویند زمان برای ما مطرح نیست ولی این را باید بدانیم که از نظر ارزش فنی فقط اینکه بگوئیم قله را صعود کردیم مهم نیست بلکه چه گونه قله را صعود کردیم مهم است،با چه زمانی،از کدام جبهه،در چه فصلی و احیانا با چه نکات اشتباهی که منجر به صدمه به افراد تیم شده است.به یاد یک جمله از کوهنورد آمریکائی فاتح ?? قله هشت هزار متری "ادوایستورس"  که گفته هیچ کوهی برای کوهنورد ارزش مردن ندارد،ولی به نظر من کوه ها ارزش والائی دارند این ما هستیم که باید از نظر آمادگی در خود چنان ارزشی ایجاد کنیم که بتوانیم به سلامت آنها را صعود کنیم واز صعودمان لذت ببریم.

مسئله بعدی اطلاع سرپرست برنامه زمستانی از نکات مهم زندگی در ارتفاع و شرایط سخت همچون سرما است،باید به افراد آموزش دهد که به احساس سرمای غیر عادی و گزگز و بی حسی انگشتان بی اعتنا نباشند،انگشتان دست و پا را دائما حرکت دهند،چون در بین ما زیاد مرسوم است که کفش دو پوش را از دوستان خود امانت میگیریم!..حتما نسبت به تنگ نبودن آن دقت کنیم که خودباعث افزایش ریسک خطر خواهد شد.همچنین باید قویا متذکر شود که در کمپها هنگام استراحت حتما پا ها را بررسی کنند،جورابهای خیس باید فورا تعویض شوند،به همین علت باید در برنامه های زمستانی چند جفت جوراب خوب همراه داشته باشیم .انگشتان پا باید با دقت دیده شوند و هر گونه علائم غیر عادی باید جدی گرفته شوند چون همان گونه که گفتیم به علت بیحسی ناشی از سرما بدون دیدن عضو سرما زده ممکن است شخص از آن بی خبر باشد.از تماس دست و یا احتمالا لبها در طول برنامه با اجسام فلزی مثل کارابین،پیچ یخ،دیرک چادر و غیره جدا خودداری شود.مراقب نشت گاز هنگام تعویض کپسول چراغ حرارتی و تماس آن با دستها باشیم که این مسئله دمای پوستی را شدیدا پائین می آورد.در مورد دستها،دستکش ? انگشتی هر چقدر هم کیفیت خوبی داشته باشد مثل دستکش ? انگشتی عمل نمی کند چون در این نوع از دستکش بخاطر کنار هم بودن انگشتان و تبادل حرارت بین آنها،احساس گرمای بیشتری می شود،این مسئله را اکثر شما تجربه کرده اید.و نکته مهم دیگر این که اگر در مراحل ابتدائی سرما زدگی از آن مطلع شویم و به دور از غرور و تکبر آنرا ابراز کنیم باکمک همنورد خود خیلی راحت همانگونه که در بخش درمان توضیح میدهم جلوی یک ضایعه غیر قابل برگشت را خواهیم گرفت.

سرطناب» مهندس م.ص...... . ساعت 12:0 صبح روز شنبه 86 دی 1


چرا کوهنوردی ؟!

 

کوه پیمایی و کوهنوردی به هرحال نوعی ورزش به حساب می آیند . حتی کوه پیمایی در دامنه ها ومناطق نه چندان بلند نیز اثر فرحبخش و نشاط انگیز خود را بر تن و جان ما می گذارد . کوه پیمایی از بهترین ورزش ها و تفریح هاست که به خاطر تحرک در هوای آزاد و پاک ، بیشترین تاثیر را در بازسازی بدن دارد . کوهنوردی یک ورزش درست و حسابی است که با وسایل ویژه و آمادگی جسمی و روحی و برنامه ریزی و دانش خاص خودش ، اجرا می شود . رسیدن به قله ها علاوه بر آمادگی تن و روان ، مستلزم جهت شناسی و نقشه خوانی ، هواشناسی ، بهمن شناسی ، آشنایی با تغذیه و امداد کوهستان و ... است . اما پیش از اینها نیازمند سازماندهی و مدیریت و فون و فن هدایت گروه است . اما این ورزش نسبت به ورزش های دیگر تفاوت هایی دارد که مهم ترین آنها :

 

 - دور بودن از چشم مردم و رفاقت به جای رقابت است .

 

 -  ورزش کوهنوردی به صورت اصیل آن همیشه به دور از چشم تماشاگران و تشویق آنها بوده است .

 

 -  هیچ وقت در پایان کوهنوردی دست یکی را بالا و دیگری را پایین نمی برند . بنابراین جایی برای خود نمایی نمی ماند .

 

 - در این ورزش کسی پای دیگری را قلم نمی کند ، تنه نمی زند .

 

 -  اینجا بدون داور و سوت و زنگ ، هیچکس خطا نمی کند و همه به یکدیگر خسته نباشید می گویند .

 

 -  بدون هیچ دیدار و آشنایی قبلی همه با هم رفیق اند و سر سفره یکدیگر می نشینند .

 

- کمک به در راه ماندگان و سرمازدگان، اصلی پذیرفته شده است .

 

  نشان دادن راه و هشدار دادن خطر یک عادت است .

 

   به کسی که هیچ گاه او را ندیده ای و شاید در آینده هم هیچ گاه او را نبینی کمک می کنی چرا که کوه چنین ایجاب می کند .

 

 پس گزاف نیست اگر بگوییم کوهنوردی مدرسه اخلاق است .

 از نظر کسانی که عادت دارند زیبایی برف را از پشت شیشه و از کنار بخاری تماشا کنند ، کوهنوردی نوعی دیوانگی است ، آخر برای چه کسی این همه راه برود ، بار به دوش بکشد ، با دستان کرخ شده و تن سرمازده ساعت ها درون چادر یا جانپناه ، بلرزد ، بی خوابی و کوفتگی را تحمل کند ، سرانجام خسته و تشنه و گرسنه خود را به بالای کوه برساند و به پایین برگردد ؟! کسی که هیچ گاه لذت رسیدن به قله را نچشیده ، کسی که تن به طبیعت نسپرده و با آن انس و الفت پیدا نکرده ، حق دارد چنین بیاندیشد . جورج مالوری کوهنورد پر آوازه انگلیسی و از پیشکسوتان صعود اورست در پاسخ به این پرسش که چرا به کوه می رود ، پاسخ داده بود : چون قله آن بالا است

 



سرطناب» مهندس م.ص...... . ساعت 10:50 عصر روز دوشنبه 86 مهر 30


ICE

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 



سرطناب» مهندس م.ص...... . ساعت 10:48 عصر روز دوشنبه 86 مهر 30


یخ نوردی  Ice Climbing

 

به خاطر تکنیهای بهبود یافته صعود و مسابقات یخ نوردی در چند سال اخیر این رشته دچار تحولی شده که تنها می توان آن را با  ظهور  سنگ  نوردی آزاد قابل قیاس دانست .

توسعه و پیشرفت تجهیزات (تبرهای یخ، پیچ های یخ) دروازه این دنیای زیبا و منحصر به فرد را به روی علاقه مندان  بسیاری  باز می کند.

عرصه وسیع این ورزش اکنون قوانین و اصول مخصوص خود را به همراه دارد : قرارگیری پیچ های یخ اکنون به صورت آزاد و بدون انتقال وزن بر روی سایر ابزار  انجام می گیرد .

با توجه به ساختار یخ ابزار حمایت میانی حالت های متنوعی دارد :

پیچ یخ؟ ابزار حمایت میانی سنگنوردی ؟ انداختن تسمه بدور قندیل های یخی؟

در صورت استفاده از هر کدام از این انتخاب ها مهمترین عامل اطمینان حمایت بکار گرفته شده در یخ  است که باید از پایداری بالایی برخوردار باشد.

در هنگام صعود باید امتداد صعود در بالای کارگاه قرار نگیرد .  کارگاه متداول در یخ از دو پیچ یخ تشکیل شده  است . 

 هرگز برای کارگاه از خود تبر یخی که کوبیده اید  استفاده نکید.

در روش دو طنابه طنابها می توانند بطور جداگانه در میانی ها انداخته شوند .

استفاده از ابزار خاص جذب کننده شوک در نقاط حساس که احتمال سقوط می رود راهی موثر برای بالابردن ایمنی صعود است .

با توجه به پیشرفت تجهیزات، ورزش یخ نوردی محدوده هایی قدیمی را عقب زده  و کاربرد های جدیدی پیدا نموده است .

هر چند هنوز هم کار آموزان و تازه کار ها باید به احساس عجیب یخ نوردی در مسیر های عمودی غلبه کنند اما این عدم اطمینان بسرعت تبدیل به اطمینان خاطر شده و لذت این ورزش جادویی را حس خواهند نمود .



سرطناب» مهندس م.ص...... . ساعت 1:49 عصر روز جمعه 86 مهر 20


اکتشاف غار ورونیا از سال دو هزار توسط یک تیم مشترک از کشورهای روسیه، اکراین و گرجستان شروع شده و بعد از گذشت هفت سال هنوز قسمت‌هایی به آن اضافه می‌شود


خبرگزاری میراث‌فرهنگی_ گردشگری_ لیلا اسفندیاری، کوهنورد زن ایرانی به همراه دو کوهنورد دیگر ایرانی و یک غارنورد روسی قصد دارند به اکتشاف غار "ایلوسیا" و پیمایش غار "ورونجایا" بپردازند.
به گزارش خبرگزاری میراث‌فرهنگی،‌ افشین یوسفی؛ عضو باشگاه کوهنوردی و اسکی دماوند در این‌باره گفت:« چند ماه قبل بود که یکی از دوستان غارنورد روس ،"یوری"(سرپرست برنامه غار پراو سال 2006 ) در ایمیلی از من و کاظم فریدیان و لیلا اسفندیاری دعوت کرد که برای اجرای دو برنامه غار نوردی در روسیه به آنها ملحق شویم
به گفته وی، اولین برنامه، ادامه اکتشاف "غار ایلوسیا" که در شهر ساحلی سوشی در روسیه قرار داشت و دیگری پیمایش "غار ورنجایا" با تلفظ روسی ورونیا (کوربورا) که با عمق 2160 متر تاکنون عمیق‌ترین غار دنیا شناخته شده، است. این غار در منطقه مرزی آبخازیا و در کشور گرجستان قرار دارد.
بنابراعلام باشگاه کوهنوردی و اسکی دماوند، سرپرست هر دو این برنامه‌ها را آقای "یوری کازایا"، رئیس انجمن غارنوردی روسیه، برعهده دارد.
یوسفی اعلام کرد:« در تماس‌های فراوان و به دلیل اجرای برنامه کاظم به دلیل برنامه "کی 2 " این برنامه برای ما دو نفر کنسل شد ولی خانم سفندیاری مشکلی برای اجرای آن نداشت. بعد از رایزنی قرار شد که یوسف سوری‌نیا از غارنوردان کرمانشاه و علی هکی از کوهنوردان و فنی کاران اراک به جای من و کاظم به همراه خانم اسفندیاری که از ابتدای طرح آن زحمت برنامه‌ریزی و تماس‌های آن‌را در ایران داشت، در این برنامه شرکت کنند
یوسفی در این‌باره گفته است:‌« پس از مدتی گیرو دار در سر اجرای این برنامه و ایجاد مشکلات فراوان برای گرفتن بلیت هواپیما و ویزا روسیه و گرجستان که تقریبا همه آنها به حالت تعلیق در آمد، این برنامه سه شنبه دوم مرداد توسط این سه تن و از طریق خاک ترکیه به اجرا درآمد
اکتشاف غار ورونیا از سال دو هزار توسط یک تیم مشترک از کشورهای روسیه، اکراین و گرجستان شروع شده و بعد از گذشت هفت سال هنوز قسمت‌هایی به آن اضافه می‌شود که همین اضافه شدن‌ها آنرا به عمق 2160 متری رسانده که با این عمق اکنون عمیق‌ترین غار جهان ثبت شده است.
برای رسیدن به این عمق باید در دو سیفون و حوضچه آب با لوازم غواصی عبور کرد که خود این امر کار بسیار شاق و طاقت فراسایی است.
این غار دارای چند شعبه اصلی و فرعی دیگر است که هر کدام از آنها به طور مستقل در عمق‌های 1004 متری، 1710 متری، 1715 متری، 2080 متری و شعبه آخر در 2160 متری به انتها می‌رسد.

 



سرطناب» مهندس م.ص...... . ساعت 3:12 عصر روز جمعه 86 شهریور 30


<      1   2   3   4   5   >>   >